clatratus

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

clatratus (Latein)[Bearbeiten]

Adjektiv[Bearbeiten]

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv clātrātus clātrāta clātrātum
Komparativ
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:clatratus

Worttrennung:

cla·tra·tus

Bedeutungen:

[1] mit Gittern versehen, vergittert

Herkunft:

Konversion aus dem Partizip Perfekt Passiv des Verbs clatrare → la[1]

Beispiele:

[1] „Bubilia bona, bonas praesepis faliscas clatratas: clatros interesse oportet pede: si ita feceris, pabulum boves non eicient.“ (Cato agr. 4, 1)[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „clatratus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 1195.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „clatratus
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „clatratus“ Seite 365.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „clatratus“ Seite 365.
  2. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 12.