clatratus
clatratus (Latein)[Bearbeiten]
Adjektiv[Bearbeiten]
Nominativ Singular und Adverbia | ||||
---|---|---|---|---|
Steigerungsstufe | m | f | n | Adverb |
Positiv | clātrātus | clātrāta | clātrātum | — |
Komparativ | — | — | — | — |
Superlativ | — | — | — | — |
Alle weiteren Formen: Flexion:clatratus |
Worttrennung:
- cla·tra·tus
Bedeutungen:
- [1] mit Gittern versehen, vergittert
Herkunft:
Beispiele:
- [1] „Bubilia bona, bonas praesepis faliscas clatratas: clatros interesse oportet pede: si ita feceris, pabulum boves non eicient.“ (Cato agr. 4, 1)[2]
Übersetzungen[Bearbeiten]
[1] mit Gittern versehen, vergittert
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „clatratus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 1195.
- [1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „clatratus“
- [1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6 , „clatratus“ Seite 365.
Quellen:
- ↑ P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6 , „clatratus“ Seite 365.
- ↑ Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana) , Seite 12.