buxetum
buxētum (Latein)[Bearbeiten]
Substantiv, n[Bearbeiten]
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | buxētum | buxēta |
Genitiv | buxētī | buxētōrum |
Dativ | buxētō | buxētīs |
Akkusativ | buxētum | buxēta |
Vokativ | buxētum | buxēta |
Ablativ | buxētō | buxētīs |
Worttrennung:
- bu·xe·tum, Plural: bu·xe·ta
Aussprache:
- IPA: […]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Botanik: Buchsbaumpflanzung
Herkunft:
- Ableitung zu dem Substantiv buxus → la „der Buchsbaum, der Buchs“[1]
Beispiele:
- [1] „Baiana nostri villa, Basse, Faustini
non otiosis ordinata myrtetis
viduaque platano tonsilique buxeto
ingrata lati spatia detinet campi,
sed rure vero barbaroque laetatur.“[2] - [1] „omnia cum fecit, sed renuente deo,
lotus ad Europes tepidae buxeta recurrit
si quis ibi serum, carpat amicus iter.“[3]
Übersetzungen[Bearbeiten]
[*] Übersetzungen umgeleitet
Für [1] siehe Übersetzungen zu Buchsbaumpflanzung f |
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „buxetum“ (Zeno.org)
Quellen:
- ↑ Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „buxetum“ (Zeno.org)
- ↑ Marcus Valerius Martialis, Epigrammata, 3, 58, 1–5
- ↑ Marcus Valerius Martialis, Epigrammata, 2, 14, 14–15