bractamentum

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

bractamentum (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, n[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ bractāmentum bractāmenta
Genitiv bractāmentī bractāmentōrum
Dativ bractāmentō bractāmentīs
Akkusativ bractāmentum bractāmenta
Vokativ bractāmentum bractāmenta
Ablativ bractāmentō bractāmentīs

Worttrennung:

brac·ta·men·tum, Genitiv: brac·ta·men·ti

Bedeutungen:

[1] spätlateinisch: Trunk

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb bractari → la[1]

Synonyme:

[1] potio

Beispiele:

[1] „Nam ecce ad me etiam ipse Ascrei fontis bractamento saturior advenit, quales vatum imagines esse solent, dum adsumptis ad opus conficiendum tabulis stupida fronte arcanum quiddam latranti intrinsecus tractatu submurmurant.“ (Fulg. Virg. cont. p. 85)[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „bractamentum“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 860.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „bractāmentum“ Spalte 2162.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „bractamentum“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 860.
  2. Fabius Planciades Fulgentius: Opera. Accedunt Fabii Claudii Gordiani Fulgentii v. c. De aetatibus mundi et hominis et S. Fulgentii Episcopi super Thebaiden, recensuit Rudolfus Helm. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1898 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 85.