Zum Inhalt springen

battuere

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

battuere (Latein)

[Bearbeiten]
Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular battuō
2. Person Singularbattuis
3. Person Singularbattuit
1. Person Pluralbattuimus
2. Person Pluralbattuitis
3. Person Pluralbattuunt
Perfekt 1. Person Singular
Imperfekt 1. Person Singularbattuēbam
Futur 1. Person Singularbattuam
PPP
Konjunktiv Präsens 1. Person Singularbattuam
Imperativ Singularbattue
Pluralbattuite
Alle weiteren Formen: Flexion:battuere

Nebenformen:

battere

Worttrennung:

bat·tu·e·re

Bedeutungen:

[1] transitiv: Schläge oder Stöße zufügen; schlagen, stoßen, stampfen
[2] intransitiv: im Kampf Schläge ausführen; sich schlagen

Sinnverwandte Wörter:

[1] caedere, percutere, tundere, verberare

Beispiele:

[1] „qui quaeso potius quam sculponeas, / quibu’ battuatur tibi os, senex nequissume?“ (Plaut. Cas. 495–496)[1]
[1] „‘battuit’, inquit: impudenter; ‘depsit’: multo impudentius. atqui neutrum est obscenum.“ (Cic. fam. 9,22,4)[2]
[1] „multi et hydropicos sale curavere fervoresque febrium cum oleo perunxere et tussim veterem linctu eius discussere, clysteribus infudere ischiadicis, ulcerum excrescentibus vel putrescentibus inposuere, crocodilorum morsibus ex aceto in linteolis ita, ut battuerentur ante his ulcera.“ (Plin. nat. 31,104)[3]
[2] „murmillonem e ludo rudibus secum battuentem et sponte prostratum confodit ferrea sica ac more victorum cum palma discucurrit.“ (Suet. Cal. 32,2)[4]
[2] „Thraex et auriga, idem cantor atque saltator, battuebat pugnatoriis armis, aurigabat extructo plurifariam circo;““ (Suet. Cal. 54,1)[5]

Wortbildungen:

debattuere

Übersetzungen

[Bearbeiten]
[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „battuo“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 795.
[1, 2] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „battuo
[1, 2] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „battuo“ Seite 248.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „battuo“ Spalte 1789.

Quellen:

  1. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).
  2. 312.
  3. Gaius Plinius Secundus: Naturalis Historia. Post Ludovici Iani obitum recognovit et scripturae discrepantia adiecta edidit Karl Mayhoff. stereotype 1. Auflage. Volumen V. Libri XXXI–XXXVII, K. G. Saur, München/Leipzig 2002, ISBN 3-598-71654-0 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1897), Seite 38.
  4. Gaius Suetonius Tranquillus; Maximilian Ihm (Herausgeber): Opera. stereotyper Nachdruck der 1. Auflage. Volumen I: De vita Caesarum libri VIII, K. G. Saur, München/Leipzig 2003, ISBN 3-598-71827-6 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1933), Seite 173.
  5. Gaius Suetonius Tranquillus; Maximilian Ihm (Herausgeber): Opera. stereotyper Nachdruck der 1. Auflage. Volumen I: De vita Caesarum libri VIII, K. G. Saur, München/Leipzig 2003, ISBN 3-598-71827-6 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1933), Seite 185.