avulsor

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

avulsor (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ āvulsor āvulsōrēs
Genitiv āvulsōris āvulsōrum
Dativ āvulsōrī āvulsōribus
Akkusativ āvulsōrem āvulsōrēs
Vokativ āvulsor āvulsōrēs
Ablativ āvulsōre āvulsōribus

Worttrennung:

a·vul·sor, Genitiv: a·vul·so·ris

Bedeutungen:

[1] Person, die etwas abreißt; Abreißer

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb avellere → la[1]

Beispiele:

[1] „Spongearum tria genera accepimus: spissum ac praedurum et asperum tragos [id] vocatur, spissum et mollius manos, tenue densumque, ex quo penicilli, Achillium. nascuntur omnes in petris, aluntur conchis, pisce, limo. intellectum inesse iis apparet, quia, ubi avulsorem sensere, contractae multo difficilius abstrahuntur; hoc idem fluctu pulsante faciunt.“ (Plin. nat. hist. 9, 149)[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „avulsor“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 767.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „avulsor
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „auulsor“ Seite 242.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „avulsor“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 767.
  2. Gaius Plinius Secundus: Naturalis Historia. Post Ludovici Iani obitum recognovit et scripturae discrepantia adiecta edidit Karl Mayhoff. stereotype 1. Auflage. Volumen III. Libri XVI–XII, B. G. Teubner, Stuttgart 1967 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1902), Seite 205.