avolsio

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

avolsio (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, f[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ āvolsio āvolsiōnēs
Genitiv āvolsiōnis āvolsiōnum
Dativ āvolsiōnī āvolsiōnibus
Akkusativ āvolsiōnem āvolsiōnēs
Vokativ āvolsio āvolsiōnēs
Ablativ āvolsiōne āvolsiōnibus

Nebenformen:

avulsio

Worttrennung:

a·vol·sio, Genitiv: a·vol·si·o·nis

Bedeutungen:

[1] Vorgang, etwas abzureißen

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb avellere → la[1]

Beispiele:

[1] „aut enim semine proveniunt aut plantis radicis aut propagine aut avolsione aut surculo aut insito aut consecto arboris trunco.“ (Plin. nat. hist. 17, 58)[2]
[1] „Sabina herba propagine seritur et avolsione; tradunt faece vini aut e parietibus latere tuso mire ali.“ (Plin. nat. hist. 17, 98)[3]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „avulsio“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 766–767.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „avolsio
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „auulsio“ Seite 242.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „avulsio“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 766–767.
  2. Gaius Plinius Secundus: Naturalis Historia. Post Ludovici Iani obitum recognovit et scripturae discrepantia adiecta edidit Karl Mayhoff. stereotype 1. Auflage. Volumen III. Libri XVI–XII, B. G. Teubner, Stuttgart 1967 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1902), Seite 81.
  3. Gaius Plinius Secundus: Naturalis Historia. Post Ludovici Iani obitum recognovit et scripturae discrepantia adiecta edidit Karl Mayhoff. stereotype 1. Auflage. Volumen III. Libri XVI–XII, B. G. Teubner, Stuttgart 1967 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1902), Seite 93.