auspicare
auspicare (Latein)[Bearbeiten]
Verb[Bearbeiten]
Zeitform | Person | Wortform |
---|---|---|
Präsens | 1. Person Singular | auspicō |
2. Person Singular | auspicās | |
3. Person Singular | auspicat | |
1. Person Plural | auspicāmus | |
2. Person Plural | auspicātis | |
3. Person Plural | auspicant | |
Perfekt | 1. Person Singular | auspicāvī |
Imperfekt | 1. Person Singular | auspicābam |
Futur | 1. Person Singular | auspicābō |
PPP | auspicātus | |
Konjunktiv Präsens | 1. Person Singular | auspicem |
Imperativ | Singular | auspicā |
Plural | auspicāte | |
Alle weiteren Formen: Flexion:auspicare |
Nebenformen:
Worttrennung:
- au·spi·ca·re
Bedeutungen:
- [1] intransitiv, Religion: eine Vogelschau durchführen
Herkunft:
- Ableitung zu dem Substantiv auspex → la[1]
Beispiele:
- [1] „lucro faciundo ego auspicavi in hunc diem:“ (Plaut. Pers. 689)[2]
- [1] „non hodie isti rei auspicavi, ut cum furcifero fabuler.“ (Plaut. Rud. 717)[2]
- [1] „quaen eapse deciens in die mutat locum, / ea ego auspicavin in re capitali mea ?“ (Plaut. Stich. 501–502)[2]
Übersetzungen[Bearbeiten]
[1] intransitiv, Religion: eine Vogelschau durchführen
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „auspico“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 744.
- [1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „auspicare“
- [1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6 , „auspicor“ Seite 240.
- [1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1 , „auspicor“ Spalte 1549–1552.
Quellen:
- ↑ P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6 , „auspicor“ Seite 240.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus II: Miles Gloriosus, Mostellaria, Persa, Poenulus, Pseudolus, Rudens, Stichus, Trinummus, Truculentus, Vidularia, Fragmenta, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat) .