aurichalcum

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

aurichalcum (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, n[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ aurichalcum aurichalca
Genitiv aurichalcī aurichalcōrum
Dativ aurichalcō aurichalcīs
Akkusativ aurichalcum aurichalca
Vokativ aurichalcum aurichalca
Ablativ aurichalcō aurichalcīs

Nebenformen:

orichalcum

Worttrennung:

au·ri·chal·cum, Genitiv: au·ri·chal·ci

Bedeutungen:

[1] Metall, das an Gold erinnert; Bronze, Messing

Herkunft:

wohl in Anlehnung an aurum → la gebildete Nebenform zu orichalcum → la[1]

Beispiele:

[1] „Ph. auro contra cedo modestum amatorem: a me aurum accipe. / Pa. cedo mihi contra aurichalco quoi ego sano serviam.“ (Plaut. Curc. 201–202)[2]
[1] „cedo tris mi homines aurichalco contra cum istis moribus.“ (Plaut. Mil. 658)[3]
[1] „di inmortales! aurichalco contra non carum fuit / meum mendacium, hic modo quod subito commentus fui, / quia lenonis me esse dixi.“ (Plaut. Pseud. 688–690)[3]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „aurichalcum
[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „aurichalcum“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 735.
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 2: M–Z, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „orichalcum“ Seite 1396.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „aurichalculm, orichalcum“ Spalte 1493–1494.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 2: M–Z, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „orichalcum“ Seite 1396.
  2. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).
  3. 3,0 3,1 Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus II: Miles Gloriosus, Mostellaria, Persa, Poenulus, Pseudolus, Rudens, Stichus, Trinummus, Truculentus, Vidularia, Fragmenta, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).