auratus

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

auratus (Latein)[Bearbeiten]

Adjektiv[Bearbeiten]

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv aurātus aurāta aurātum
Komparativ
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:auratus

Worttrennung:

au·ra·tus

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] vergoldet, goldgeschmückt
[2] Goldschmuck tragend

Herkunft:

Konversion aus dem Partizip Perfekt des Verbs aurare → la[1]

Synonyme:

[1] inauratus

Sinnverwandte Wörter:

[1] aureus, aureolus

Beispiele:

[1] „chirodytoe aurati, ricae, toracia, mitrae“ (Lucil. 71)[2]
[1] „lectos eburatos, auratos.“ (Plaut. Stich. 377)[3]
[2] „sed vestita, aurata, ornata ut lepide, ut concinne, ut nove!“ (Plaut. Epid. 222)[4]
[2] „quando te auratam et vestitam bene habet, ancillas, penum / recte praehibet, melius sanam est, mulier, mentem sumere.“ (Plaut. Men. 801–802)[4]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „auratus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 733-734.
[1, 2] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „auratus“ Seite 237.
[1, 2] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „auro“ Spalte 1520–1522.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „auratus“ Seite 237.
  2. Gaius Lucilius; Friedrich Marx (Herausgeber): C. Lucilii Carminum Reliquiae. 1. Auflage. Volumen prius: Prolegomena Testimona Fasti Luciliani Carminum Reliquiae Indices, B. G. Teubner, Leipzig 1904, Seite 7.
  3. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus II: Miles Gloriosus, Mostellaria, Persa, Poenulus, Pseudolus, Rudens, Stichus, Trinummus, Truculentus, Vidularia, Fragmenta, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).
  4. 4,0 4,1 Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).