astronomus

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

astronomus (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ astronomus astronomī
Genitiv astronomī astronomōrum
Dativ astronomō astronomīs
Akkusativ astronomum astronomōs
Vokativ astronome astronomī
Ablativ astronomō astronomīs

Worttrennung:

as·tro·no·mus, Genitiv: as·tro·no·mi

Bedeutungen:

[1] spätlateinisch, Sternkunde: Sternkundiger, Astronom, Astrologe

Herkunft:

Entlehnung aus dem altgriechischen ἀστρονόμος (astronomos→ grc[1]

Sinnverwandte Wörter:

[1] astrologus

Beispiele:

[1] „nam et actor cognoscit primo, quae valeat actitare, et astronomus quaedam facit, ut per ea cognoscat, quae debeat comprobare.“ (Mart. Cap. 3,230)[2]
[1] „Translationibus enim tuis Pythagoras musicus, Ptolemaeus astronomus leguntur Itali.“ (Cassiod. var. 1,45,4)[3]
[1] „Hanc igitur ad imitationem variae testudinis Mercurius dicitur invenisse, quam tanta utillima procurantem astronomi inter stellas requirendam esse putaverunt: persuadentes coelestem esse musicam, quando lyrae formam comprehendere potuerunt inter sidera collocatam.“ (Cassiod. var. 2,40,14)[4]
[1] „Astra ipsa, ut astronomi volunt, licet assidua repetitione volvantur, cursus sui definita custodiunt.“ (Cassiod. var. 11,36,2)[5]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „astronomus
[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „astronomus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 662.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „astronomus“ Spalte 968.

Quellen:

  1. Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „astronomus“ Spalte 968.
  2. Martianus Minneus Felix Capella; James Willis (Herausgeber): De nuptiis Philologiae et Mercurii. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1983 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 62.
  3. Magnus Aurelius Cassiodorus Senator: Opera. Pars 1: Variarum libri XII, De anima, Brepolis, Turnhout 1973 (Corpus Christanorum, Series Latina, Band XCVI), Seite 49.
  4. Magnus Aurelius Cassiodorus Senator: Opera. Pars 1: Variarum libri XII, De anima, Brepolis, Turnhout 1973 (Corpus Christanorum, Series Latina, Band XCVI), Seite 90.
  5. Magnus Aurelius Cassiodorus Senator: Opera. Pars 1: Variarum libri XII, De anima, Brepolis, Turnhout 1973 (Corpus Christanorum, Series Latina, Band XCVI), Seite 453.