archeotes

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

archeotes (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ archēōtēs archēōtae
Genitiv archēōtae archēōtārum
Dativ archēōtae archēōtīs
Akkusativ archēōtam archēōtās
Vokativ archēōtēs archēōtae
Ablativ archēōtā archēōtīs

Worttrennung:

ar·che·o·tes, Genitiv: ar·che·o·tae

Bedeutungen:

[1] spätlateinisch: Vorsteher eines Archivs; Archivvorsteher

Herkunft:

Entlehnung aus dem altgriechischen ἀρχειώτης (archeiōtēs→ grc[1]

Beispiele:

[1] „Hi quoque, qui custodes aedium vel archeotae vel logographi vel tabularii vel xenoparochi (ut in quibusdam civitatibus) vel limenarchae vel curatores ad extruenda vel reficienda aedificia publica sive palatia sive navalia vel mansiones destinantur, si tamen pecuniam publicam in operis fabricam erogent, et qui faciendis vel reficiendis navibus, ubi usus exigit, praeponuntur, muneribus personalibus adstringuntur.“ (Arcad. Charis. dig. 50,4,18,10)[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „archeotes“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 544.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „archeotes“ Spalte 460.

Quellen:

  1. Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „archeotes“ Spalte 460.
  2. Theodor Mommsen, Paul Krüger (Herausgeber): Corpus iuris civilis. stereotype 15. Auflage. Volumen Primum: Institutiones, Digesta, Weidmann, Berlin 1928 (Internet Archive), Seite 899.