archaismos

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

archaismos (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ archaismos archaismī
Genitiv archaismī archaismōrum
Dativ archaismō archaismīs
Akkusativ archaismum archaismōs
Vokativ archaisme archaismī
Ablativ archaismō archaismīs

Worttrennung:

ar·cha·is·mos, Genitiv: ar·cha·is·mi

Bedeutungen:

[1] spätlateinisch, Linguistik: Wortform oder grammatische Struktur, die einer veralteten Sprachstufe entspricht; Archaismus

Herkunft:

Entlehnung aus dem altgriechischen ἀρχαϊσμός (archaïsmos→ grc[1]

Beispiele:

[1] „‚in hoste Priamo‘ aut archaismos est, aut ‚in hoste‘, id est cum hostem gereret, cum ipse hostis esset.“ (Serv. Aen. 2,541)[2]
[1] „‚faxo‘ id est ‚faciam‘, confirmabo: et est archaismos.“ (Serv. Aen. 12,313)[3]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „archaismos“ Spalte 459.

Quellen:

  1. Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „archaismos“ Spalte 459.
  2. Servius Grammaticus; Georg Thilo, Hermann Hagen (Herausgeber): Servii Grammatici qui feruntur in Vergilii carmina commentarii. 1. Auflage. Vol. I: Aeneidos librorum I–V commentarii, B. G. Teubner, Leipzig 1881 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Internet Archive), Seite 301.
  3. Servius Grammaticus; Georg Thilo, Hermann Hagen (Herausgeber): Servii Grammatici qui feruntur in Vergilii carmina commentarii. 1. Auflage. Vol. II: Aeneidos librorum VI–XII commentarii, B. G. Teubner, Leipzig 1884 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Internet Archive), Seite 606.