archaicus
archaicus (Latein)[Bearbeiten]
Adjektiv[Bearbeiten]
Nominativ Singular und Adverbia | ||||
---|---|---|---|---|
Steigerungsstufe | m | f | n | Adverb |
Positiv | archaicus | archaica | archaicum | — |
Komparativ | — | — | — | — |
Superlativ | — | — | — | — |
Alle weiteren Formen: Flexion:archaicus |
Worttrennung:
- ar·cha·i·cus
Bedeutungen:
- [1] spätlateinisch: alt, altertümlich
Herkunft:
- Entlehnung aus dem altgriechischen ἀρχαϊκός (archaïkos☆) → grc[1]
Sinnverwandte Wörter:
- [1] antiquus
Beispiele:
- [1] „Sed ut sciam me non arcaicis expromtare fabulam auribus, primi nostri libri continentiam narra; tunc demum haec tibi, si visum fuerit, reserabimus.“ (Fulg. Virg. cont. p.90)[2]
Übersetzungen[Bearbeiten]
[1] spätlateinisch: alt, altertümlich
- [1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1 , „archaicus“ Spalte 459.
Quellen:
- ↑ Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1 , „archaicus“ Spalte 459.
- ↑ Fabius Planciades Fulgentius: Opera. Accedunt Fabii Claudii Gordiani Fulgentii v. c. De aetatibus mundi et hominis et S. Fulgentii Episcopi super Thebaiden, recensuit Rudolfus Helm. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1898 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana) , Seite 90.