anthrax

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

anthrax (Französisch)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Singular

Plural

l’anthrax

les anthrax

Worttrennung:

an·thrax, Plural: an·thrax

Aussprache:

IPA: [ɑ̃tʁaks]
Hörbeispiele: Lautsprecherbild anthrax (Info)

Bedeutungen:

[1] Medizin: Karbunkel, Eiterbeutel
[2] Medizin: Milzbrand, Anthrax
[3] Zoologie, speziell Entomologie: Trauerschweber

Herkunft:

seit 1495 in der Form antrac → frm[1] bezeugte Entlehnung aus dem lateinischen anthrax → la[2]
[2] Lehnbedeutung aus dem englischen anthrax → en[2]

Synonyme:

[1] furoncle guêpier
[2] charbon, charbon bactéridien, charbonneuse, fièvre charbonneuse, maladie charbonneuse, maladie du charbon

Oberbegriffe:

[1] tumeur
[2] maladie
[3] mouche

Beispiele:

[1]

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] avoir un anthrax au cou

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Französischer Wikipedia-Artikel „Anthrax staphylococcique
[2] Französischer Wikipedia-Artikel „maladie du charbon
[3] Französischer Wikipedia-Artikel „Anthrax (mouche)
[2] PONS Französisch-Deutsch, Stichwort: „anthrax
[1] Langenscheidt Französisch-Deutsch, Stichwort: „anthrax
[1, 2] LEO Französisch-Deutsch, Stichwort: „anthrax
[1, 3] Centre National de Ressources Textuelles et Lexicales „anthrax
[1] Dictionnaire de l’Académie française, 9ème éditon, 1992–…: „anthrax
[1] Dictionnaire de l’Académie française, 8ème éditon, 1932–1935: „anthrax
[1–3] Larousse: Dictionnaires Françaisanthrax
[1] Office québécois de la langue française (Herausgeber): Le grand dictionnaire terminologique. Stichwort „anthrax“.
[2] Office québécois de la langue française (Herausgeber): Le grand dictionnaire terminologique. Stichwort „anthrax“.
[1, 2] Paul Robert: Le Nouveau Petit Robert. Dictionnaire alphabétique et analogique de la langue française ; texte remanié et amplifié sous la direction de Josette Rey-Debove et Alain Rey. Dictionnaires Le Robert, Paris 2009, ISBN 978-2-84902-386-0 (bei Klett/PONS unter der ISBN 978-3-12-517608-9 erschienen), Seite 103.
[1, 2] Larousse: Le Petit Larousse illustré en couleurs. Édition Anniversaire de la Semeuse. Larousse, Paris 2010, ISBN 978-2-03-584078-3, Seite 50.

Quellen:

  1. Centre National de Ressources Textuelles et Lexicales „anthrax
  2. 2,0 2,1 Paul Robert: Le Nouveau Petit Robert. Dictionnaire alphabétique et analogique de la langue française ; texte remanié et amplifié sous la direction de Josette Rey-Debove et Alain Rey. Dictionnaires Le Robert, Paris 2009, ISBN 978-2-84902-386-0 (bei Klett/PONS unter der ISBN 978-3-12-517608-9 erschienen), Seite 103.

anthrax (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ anthrax anthracēs
Genitiv anthracis anthracum
Dativ anthracī anthracibus
Akkusativ anthracem anthracēs
anthracas
Vokativ anthrax anthracēs
Ablativ anthrace anthracibus

Worttrennung:

an·thrax, Genitiv: an·thra·cis

Bedeutungen:

[1] spätlateinisch, Medizin: Karbunkel, Eiterbeutel

Herkunft:

Entlehnung aus dem altgriechischen ἄνθραξ (anthrax→ grc[1]

Synonyme:

[1] carbunculus

Beispiele:

[1] „Ad carbunculos sane et anthracas et scharadas aliaque reumatizantia vel ad strumas et apostemata medicamen solutum aliquantulo melle debebis adponere.“ (Marc. med. 7, 21)[2]
[1] „Ad sordida ulcera oculorum crustasque habentia, quas medici scharas vocant, et ad carbunculos oculorum, quos anthracas dicunt, fact bene et per se mel Atticum purum pyxide cyprea conditum et repositum sub signaculo mensibus ferme duobus; quanto enim diutius in pyxide ea manserit, efficacius est.“ (Marc. med. 8, 116)[3]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „anthrax“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 467.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, Spalte 164.

Quellen:

  1. Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, Spalte 164.
  2. Marcellus; Max Niedermann, Eduard Liechtenhan (Herausgeber): De medicamentis. 2. Auflage. Akademie Verlag, Berlin 1968 (Corpus Medicorum Latinorum Volumen V, Digitalisat), Seite 108.
  3. Marcellus; Max Niedermann, Eduard Liechtenhan (Herausgeber): De medicamentis. 2. Auflage. Akademie Verlag, Berlin 1968 (Corpus Medicorum Latinorum Volumen V, Digitalisat), Seite 140.