anonymus

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

anonymus (Latein)[Bearbeiten]

Adjektiv[Bearbeiten]

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv anōnymus anōnyma anōnymum
Komparativ
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:anonymus

Nebenformen:

anonymos

Worttrennung:

an·o·ny·mus

Bedeutungen:

[1] spätlateinisch: ohne bekannten Namen, namenlos, anonym

Herkunft:

Entlehnung aus dem altgriechischen ἀνώνυμος (anōnymos→ grc[1]

Beispiele:

[1] „Sed inter has sollicitudines graviter aestuatus, quendam anonymum codicem subnotatum divina repperi provisione collatum, qui tredecim epistulas sancti Pauli non ignobili annotatione tractavit.“ (Cassiod. inst. 1,8,3)[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „anonymos“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 453.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „anonymos“ Spalte 122.

Quellen:

  1. Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „anonymos“ Spalte 122.
  2. Cassiodorus Senator; Roger A. B. Mynors (Herausgeber): Institutiones. Clarendon Press, Oxford 1962, Seite 29.