ancoralis

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

ancoralis (Latein)[Bearbeiten]

Adjektiv[Bearbeiten]

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv ancorālis ancorālis ancorāle
Komparativ
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:ancoralis

Worttrennung:

an·co·ra·lis

Bedeutungen:

[1] Schifffahrt: sich auf den Anker beziehend; Anker-

Herkunft:

Ableitung zu dem Substantiv ancora → la mit dem Suffix -alis → la[1]

Synonyme:

[1] ancorarius

Beispiele:

[1] „tunc cuncti populi tam religiosi quam profani vannos onustas aromatis et huiusce modi suppliciis certatim congerunt et insuper fluctus libant intritum lacte confectum, donec muneribus largis et devotionibus faustis completa navis, absoluta strofiis ancoralibus, peculiari serenoque flatu pelago redderetur.“ (Apul. met. 11,16)[2]

Wortbildungen:

[1] ancorale

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „ancoralis“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 421.
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „ancoralis“ Seite 141.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „ancoralis“ Spalte 331.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „ancoralis“ Seite 141.
  2. Apuleius Platonicus Madaurensis; Rudolf Helm (Herausgeber): Metamorphoseon libri XI. erweiterte, stereotype 3. Auflage. Volumen I, Walter de Gruyter, Berlin/New York 2008, ISBN 978-3-598-71055-1 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1931), Seite 279.