anacoeliasmus

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

anacoeliasmus (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ anacoeliasmus anacoeliasmī
Genitiv anacoeliasmī anacoeliasmōrum
Dativ anacoeliasmō anacoeliasmīs
Akkusativ anacoeliasmum anacoeliasmōs
Vokativ anacoeliasme anacoeliasmī
Ablativ anacoeliasmō anacoeliasmīs

Worttrennung:

a·na·coe·li·as·mus, Genitiv: a·na·coe·li·as·mi

Bedeutungen:

[1] spätlateinisch, Medizin: Abführmittel

Herkunft:

Entlehnung aus dem altgriechischen ἀνακοιλιασμός (anakoiliasmos→ grc[1]

Beispiele:

[1] „utitur etiam anacoeliasmis, quorum qualitates non memoravit adiciens verrendum sive deducendum a pulmonibus humorem, quando fuerat mitigandum potius ulcus quam depurgandum;“ (Cael. Aur. chron. 2,14,213)[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „anacoeliasmus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 412.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „anacoeliasmus“ Spalte 13.

Quellen:

  1. Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „anacoeliasmus“ Spalte 13.
  2. Caelius Aurelianus; Gerhard Bendz (Herausgeber): Celerum passionum libri III. Tardarum passionum libri V. 1. Auflage. Pars I: Cel. Pass. Lib. I–III; Tard. Pass. Lib. I–II, Akademie Verlag, Berlin 1990, ISBN 3-05-000351-0 (Corpus Medicorum Latinorum Volumen VI, 1, Digitalisat), Seite 674.