amabilis

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

amabilis (Latein)[Bearbeiten]

Adjektiv[Bearbeiten]

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv amābilis amābilis amābile amābiliter
Komparativ amābilior amābilior amābilius amābilius
Superlativ amābilissimus amābilissima amābilissimum amābilissimē
Alle weiteren Formen: Flexion:amabilis

Worttrennung:

a·ma·bi·lis

Bedeutungen:

[1] jemandes Liebe oder Zuneigung wert; liebenswert, liebenswürdig, hold
[2] Vergnügen hervorrufend; entzückend, wunderbar

Gegenwörter:

[1] inamabilis, invisus

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb amare → la mit dem Suffix -bilis → la[1]

Beispiele:

[1] „nimi’ bella es atque amabilis, et si hoc meum esset, hodie / numquam me orares quin darem: illum te orare meliust, / illic hanc mi seruandam dedit.“ (Plaut. Asin. 674–676)[2]
[2]

Wortbildungen:

amabilitas, amabiliter

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „amabilis“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 353.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „amabilis
[1, 2] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „amabilis“ Seite 124.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „amabilis“ Seite 124.
  2. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).