alternativus

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

alternativus (Latein)[Bearbeiten]

Adjektiv[Bearbeiten]

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv alternātīvus alternātīva alternātīvum
Komparativ
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:alternativus

Worttrennung:

al·ter·na·ti·vus

Bedeutungen:

[1] mittellateinisch: zweideutig
[2] mittellateinisch: abwechselnd

Sinnverwandte Wörter:

[1] ambiguus
[2] alternus

Beispiele:

[1] „In electionibus et postulationibus ac scrutiniis, ex quibus ius oritur eligendi, vota conditionalia alternativa et incerta penitus reprobamus, statuentes, ut huiusmodi votis pro non adiectis habitis, ex puris consensibus celebretur electio, voce illorum, qui non pure consenserint, ea vice in alios recidente.“ (Ord. canc. pap. 3,3,4)[1]
[2] „in alio latere villae versus orientem quam obtinebat quondam nobilis Andreas Kothlek et modo uxor eiusdem cum filia, quae quidem curiae alias ipsarum possessores haeredes in parte eiusdem villae habent inter se alternativas vices super iure praesentandi;“[2]

Redewendungen:

[2] menses alternativi
[2] equi alternativi

Wortbildungen:

alternativa

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Otto Prinz, Helmut Gneuss (Hgg.): Mittellateinisches Wörterbuch, Bände A–C, München 1967–1999 „alternativus
[2] Pracownia Łaciny Średniowiecznej IJP PAN: eLexicon Mediae et Infimae Latinitatis Polonorum [= Elektroniczny Słownik Łaciny Średniowiecznej w Polsce] (A–Q): „alternativus

Quellen:

  1. Michael Tangl (Herausgeber): Die päpstlichen Kanzleiordnungen von 1200–1500. Innsbruck 1894 (Internet Archive), Seite 56.
  2. Jan Łaski; Jan Łukowski (Herausgeber): Liber beneficiorum archidiocesis Gnesensis. Tomus II, Gnesen 1881 (Digitalisat), Seite 200–201.