alkant

alkant (Polnisch)

Substantiv, m

	Singular	Plural
Nominativ	alkant	alkanty
Genitiv	alkantu	alkantów
Dativ	alkantowi	alkantom
Akkusativ	alkant	alkanty
Instrumental	alkantem	alkantami
Lokativ	alkancie	alkantach
Vokativ	alkancie	alkanty

Nebenformen:

alakant, alekant, alikant

Worttrennung:

al·kant, Plural: al·kan·ty

Aussprache:

IPA: [ˈalkant]

Hörbeispiele: —

Bedeutungen:

[1] veraltet, Weinbau: Alicantewein

Oberbegriffe:

[1] wino

Beispiele:

[1]

Übersetzungen

 [1] veraltet, Weinbau: Alicantewein

Deutsch: Alicantewein m

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „alkant“

[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. 1. Auflage. Tom pierwszy A–Ć, Państwowe Wydawnictwo – Wiedza Powszechna, Warszawa 1958 , Seite 88.

[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat) , Seite 25.

[1] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat) , Seite 13.

[1] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807 , „alakant, alkant“, Seite 10–11.