advolare

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

advolare (Latein)[Bearbeiten]

Verb[Bearbeiten]

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular advolō
2. Person Singular advolās
3. Person Singular advolat
1. Person Plural advolāmus
2. Person Plural advolātis
3. Person Plural advolant
Perfekt 1. Person Singular advolāvī
Imperfekt 1. Person Singular advolābam
Futur 1. Person Singular advolābō
PPP advolātus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singular advolem
Imperativ Singular advolā
Plural advolāte
Alle weiteren Formen: Flexion:advolare

Worttrennung:

ad·vo·la·re

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] sich durch die Luft zu einen Ort hinbewegen: herbeifliegen
[2] übertragen: herbeieilen, herbeikommen

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb volare → la mit dem Präfix ad- → la[1]

Sinnverwandte Wörter:

[2] accurere

Gegenwörter:

[1] avolare

Beispiele:

[1] „vox mi ad auris advolavit.“ (Plaut. Amph. 325)[2]
[1] „Legi etiam scriptum, esse avem quandam quae platalea nominaretur; eam sibi cibum quaerere advolantem ad eas avis quae se in mari mergerent, quae cum emersissent piscem que cepissent usque eo premere earum capita mordicus, dum illae captum amitterent, in quod ipsa invaderet.“[3]
[1] „neque solum de te, qui mihi haeres in medullis, sed si insulam Britanniam coepero cogitare, eius εἴδωλον mihi advolabit ad pectus?“[4]
[1] „et a Capua nuntiatum est examen vesparum ingens in forum advolasse et in Martis aede consedisse:“[5]
[1] „Viden ut strepitantibus advolet alis / Flavaque coniugio vincula portet Amor?“[6]
[1] „Nec iam fama mali tanti, set certior auctor / advolat Aeneae,“[7]
[2] „nam terra continens adventus hostium non modo expectatos sed etiam repentinos multis indiciis et quasi fragore quodam et sonitu ipso ante denuntiat, neque vero quisquam potest hostis advolare terra, quin eum non modo <ad>esse sed etiam quis et unde sit scire possimus.“[8]
[2] „sed id quidem non dubium est quin, si quid erit eius modi, sis advolaturus.[9]
[2] „quam ob rem, si me amas tantum quantum profecto amas, si dormis expergiscere, si stas ingredere, si ingrederis curre, si curris advola.[10]
[2] „advolone an maneo?“[11]
[2] „ipsa denique nuper Larino huius opprimendi causa Romam advolavit;[12]
[2] „confestim huc advolavit,[13]
[2] „quibus hic litteris lectis ad urbem confestim incredibili celeritate advolavit.[14]
[2] „statim me perculso ad meum sanguinem hauriendum et spirante etiam re publica ad eius spolia detrahenda advolaverunt.[15]
[2] „improuiso ad vallum advolat[16]
[2] „sed tantus fuit omnium terror, ut alii adesse copias Iubae dicerent, alii cum legionibus instare Varum iamque se puluerem venientium cernere, quarum rerum nihil omnino acciderat, alii classem hostium celeriter advolaturam suspicarentur.“[17]
[2] „repente ex omnibus partibus ad pabulatores advolaverunt,[18]
[2] „at fervidus advolat hasta / Messapus“[19]

Wortbildungen:

[1] advolatus, advolitare

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „advolo“ (Zeno.org) Band 1, Spalte 766
[1, 2] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1 Seite 17

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „advolo“ (Zeno.org) Band 1, Spalte 766.
  2. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).
  3. Marcus Tullius Cicero, De natura deorum, 2,124
  4. Marcus Tullius Cicero, Epistulae ad familiares, 15,16,3
  5. Titus Livius, Ab urbe condita, 35,9,4
  6. Albius Tibullus, Elegiae, 2,2,17–18
  7. Publius Vergilius Maro, Aeneis, 10,510–511
  8. Marcus Tullius Cicero, De re publica, 2,6
  9. Marcus Tullius Cicero, Epistulae ad Atticum, 2,15,2
  10. Marcus Tullius Cicero, Epistulae ad Atticum, 2,23,3
  11. Marcus Tullius Cicero, Epistulae ad Atticum, 13,40,2
  12. Marcus Tullius Cicero, Pro A. Cluentio, 18
  13. Marcus Tullius Cicero, Pro A. Cluentio, 192
  14. Marcus Tullius Cicero, Pro P. Sestio, 11
  15. Marcus Tullius Cicero, Pro P. Sestio, 54
  16. Gaius Iulius Caesar, De bello civili, 1,75,2
  17. Gaius Iulius Caesar, De bello civili, 2,43,2
  18. Gaius Iulius Caesar, De bello Gallico, 5,17,2
  19. Publius Vergilius Maro, Aeneis, 12,293–294