adulescens

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

adulescens (Latein)[Bearbeiten]

Adjektiv[Bearbeiten]

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv adulēscēns adulēscēns adulēscēns
Komparativ adulēscentior adulēscentior adulēscentius
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:adulescens

Worttrennung:

a·du·le·scens

Bedeutungen:

[1] jung, jugendlich
[2] als Namenszusatz: der Jüngere

Herkunft:

Konversion aus dem Partizip Präsens Aktiv des Verbs adolescere → la[1]

Verkleinerungsformen:

[1] adulescentulus

Beispiele:

[1]

Wortbildungen:

[1] adulescentia, adulescentiari

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „adulescens“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 150.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „adulescens
[1, 2] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „adulescens¹“ Seite 65.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „adulescens¹“ Seite 65.

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ adulēscēns adulēscentēs
Genitiv adulēscentis adulēscentum
Dativ adulēscentī adulēscentibus
Akkusativ adulēscentem adulēscentēs
Vokativ adulēscēns adulēscentēs
Ablativ adulēscente adulēscentibus

Nebenformen:

adolescens

Worttrennung:

a·du·le·scens, Genitiv: a·du·le·scen·tis

Bedeutungen:

[1] junger Mann, Jugendlicher

Herkunft:

Konversion aus dem Adjektiv adulescens[1]

Beispiele:

[1] „decet verecundum esse adulescentem, Argyrippe.“ (Plaut. Asin. 833)[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „adulescens
[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „adulescens“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 150.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „adulescens
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „adulescens²“ Seite 65.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „adulescens²“ Seite 65.
  2. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).

Substantiv, f[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ adulēscēns adulēscentēs
Genitiv adulēscentis adulēscentum
Dativ adulēscentī adulēscentibus
Akkusativ adulēscentem adulēscentēs
Vokativ adulēscēns adulēscentēs
Ablativ adulēscente adulēscentibus

Nebenformen:

adolescens

Worttrennung:

a·du·le·scens, Genitiv: a·du·le·scen·tis

Bedeutungen:

[1] junge Frau, Jugendliche

Beispiele:

[1]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „adulescens
[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „adulescens“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 150.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „adulescens
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „adulescens²“ Seite 65.