adordinare

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

adordinare (Latein)[Bearbeiten]

Verb[Bearbeiten]

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular adordinō
2. Person Singular adordinās
3. Person Singular adordinat
1. Person Plural adordināmus
2. Person Plural adordinātis
3. Person Plural adordinant
Perfekt 1. Person Singular adordināvī
Imperfekt 1. Person Singular adordinābam
Futur 1. Person Singular adordinābō
PPP adordinātus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singular adordinem
Imperativ Singular adordinā
Plural adordināte
Alle weiteren Formen: Flexion:adordinare

Worttrennung:

ad·or·di·na·re

Bedeutungen:

[1] transitiv: anordnen, einrichten

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb ordinare → la mit dem Präfix ad- → la[1]

Beispiele:

[1] „Quos et sibi discipulos dominus adoptavit omnia utique edocendos et nobis magistros adordinavit omnia utique docturos.“ (Tert. scorp. 12,1)[2]

Wortbildungen:

adordinatio

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „adordino“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 146.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „adordino“ Spalte 813.

Quellen:

  1. Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „adordino“ Spalte 813.
  2. Quintus Septimus Florens Tertullianus: Opera. Pars II: Opera montanistica, Brepolis, Turnholt 1954 (Corpus Christanorum, Series Latina), Seite 1092.