adhaerere

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

adhaerere (Latein)[Bearbeiten]

Verb[Bearbeiten]

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular adhaereō
2. Person Singular adhaerēs
3. Person Singular adhaeret
1. Person Plural adhaerēmus
2. Person Plural adhaerētis
3. Person Plural adhaerent
Perfekt 1. Person Singular adhaesī
Imperfekt 1. Person Singular adhaerēbam
Futur 1. Person Singular adhaerēbo
PPP adhaesus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singular adhaeream
Imperativ Singular adhaerē
Plural adhaerēte
Alle weiteren Formen: Flexion:adhaerere

Worttrennung:

ad·hae·re·re

Bedeutungen:

[1] intransitiv, mit Dativ, auch absolut: an etwas haften, etwas anhaften
[2] intransitiv, mit Dativ, auch absolut, übertragen: nicht von jemandem weichen, an jemandem haften, an jemandem festhängen

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb haerere → la mit dem Präfix ad- → la[1]

Beispiele:

[1]
[2] „ubi quid dederam, quasi columbae pulli in ore ambae meo / usque eratis, meo de studio studia erant vostra omnia, / usque adhaerebatis:“ (Plaut. As. 209–211)[2]

Wortbildungen:

adhaerescere, adhaesio, adhaesus

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „adhaereo“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 115-116.
[1, 2] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „adhaereo
[1, 2] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „adhaereo“ Seite 44–45.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „adhaereo“ Seite 44.
  2. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).