additio

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

additio (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, f[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ additio additiōnēs
Genitiv additiōnis additiōnum
Dativ additiōnī additiōnibus
Akkusativ additiōnem additiōnēs
Vokativ additio additiōnēs
Ablativ additiōne additiōnibus

Worttrennung:

ad·di·tio, Genitiv: ad·di·ti·o·nis

Bedeutungen:

[1] Hinzufügung, Beifügung
[2] spätlateinisch: etwas, was hinzugefügt wurde; Zusatz

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb addere → la[1]

Gegenwörter:

[1] demptio

Beispiele:

[1] „in consuetudine communi quot modis litterarum commutatio sit facta qui animadverterit, facilius scrutari origines patietur verborum: reperiet enim esse commutata, ut in superioribus libris ostendi, maxime propter bis quaternas causas. litterarum enim fit demptione aut additione et propter earum traiectionem aut commutationern,“ (Var. LL 5, 6)[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „additio
[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „additio“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 108.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „additio
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „additio“ Seite 108.
[1, 2] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „additio“ Spalte 579.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „additio“ Seite 108.
  2. Marcus Terentius Varro; Georg Goetz, Fritz Schöll (Herausgeber): De lingua Latina. Quae supersunt. Accedunt grammaticorum Varronis librorum fragmenta. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1910 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Internet Archive), Seite 5.