acratophorum

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

acratophorum (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, n[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ acrātophorum acrātophora
Genitiv acrātophorī acrātophorōrum
Dativ acrātophorō acrātophorīs
Akkusativ acrātophorum acrātophora
Vokativ acrātophorum acrātophora
Ablativ acrātophorō acrātophorīs

Anmerkung:

Aus den überlieferten Formen lässt sich nicht eindeutig das Genus das Substantivs erschließen. Es könnte sich auch um ein Neutrum in der griechischen Form acratophoron → la[1] oder um ein Maskulinum acratophoros → la[2][3] handeln.

Worttrennung:

a·cra·to·pho·rum

Bedeutungen:

[1] Gefäß für unvermischten Wein

Herkunft:

Entlehnung aus dem altgriechischen ἀκρατοφόρον (akratophoron→ grc[4]

Beispiele:

[1] „ea minus sumptuosa vinea, quae sine iugo ministrat acratophoro vinum.“ (Var. rust. 1,8,5)[5]
[1] „Equidem soleo etiam quod uno Graeci, si aliter non possum, idem pluribus verbis exponere, et tamen puto concedi nobis oportere ut Graeco verbo utamur, si quando minus occurret Latinum, ne hoc ‚ephippiis‘ et ‚acratophoris‘ potius quam ‚proegmenis‘ et ‚apoproegmenis‘ concedatur; quamquam haec quidem ‚praeposita‘ recte et ‚reiecta‘ dicere licebit'.“ (Cic. fin. 3,15)[6]
Alle weiteren Informationen zu diesem Begriff befinden sich im Eintrag acratophoros.
Ergänzungen sollten daher auch nur dort vorgenommen werden.
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „acratophorum“ Seite 32.
[1] August Mau: Akratophoron. In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Band I,1, Stuttgart 1893, Spalte 1194–1195.

Quellen:

  1. Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „acratophoros et acratophoron“ Spalte 430.
  2. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „acratophorum“ (Zeno.org) Band 1, Spalte 87.
  3. Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „acratophoros et acratophoron“ Spalte 430.
  4. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „acratophorum“ Seite 32.
  5. Marcus Terentius Varro; Georgius Goetz, Fritz Schöll (Herausgeber): Rerum rusticarum libri tres. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1912 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Internet Archive), Seite 23.
  6. Marcus Tullius Cicero: De finibus bonorum et malorum. In: Claudio Moreschini (Herausgeber): Scripta quae manserunt omnia. stereotype 1. Auflage. Fasc. 43, K. G. Saur, München/Leipzig 2005, ISBN 3-598-71280-4 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 96.