acinum

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

acinum (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, n[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ acinum acina
Genitiv acinī acinōrum
Dativ acinō acinīs
Akkusativ acinum acina
Vokativ acinum acina
Ablativ acinō acinīs

Nebenformen:

acinus

Worttrennung:

aci·num, Genitiv: aci·ni

Bedeutungen:

[1] Botanik: Weinbeere, Beere, Traube

Beispiele:

[1] „si qua acina corrupta erunt, depurgato.“ (Cato agr. 112, 2)[1]
[1] „tum acina de uvis micellis decarpito de scopio in idem dolium, usque dum impleveris: manu comprimito acina, ut combibant aquam marinam: ubi impleveris dolium, operculo operito, relinquito qua interspiret.“ (Cato agr. 112, 3)[1]
[1] „expressi acinorum folliculi in dolia co[n]iciuntur, eoque aqua additur: ea vocatur lora, quod lota acina, ac pro vino operariis datur hieme.“ (Varro rust. 1, 54, 3)[2]
[1] „Pensilia, [a]ut uvae, mala et sorba, ipsa ostendunt, quando ad usum oporteat promi, quod colore mutato et contractu acinorum, si non dempseris ad edendum, ad abiciendum descensurum se minitantur.“ (Varro rust. 1, 68)[3]
Alle weiteren Informationen zu diesem Begriff befinden sich im Eintrag acinus.
Ergänzungen sollten daher auch nur dort vorgenommen werden.
[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „acinus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 84.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „acinum
[1] dict.cc Latein-Deutsch, Stichwort: „acinum
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „acinus“ Seite 31.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „acinus“ Spalte 414–415.

Quellen:

  1. 1,0 1,1 Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 80.
  2. Marcus Terentius Varro; Georgius Goetz, Fritz Schöll (Herausgeber): Rerum rusticarum libri tres. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1912 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Internet Archive), Seite 59.
  3. Marcus Terentius Varro; Georgius Goetz, Fritz Schöll (Herausgeber): Rerum rusticarum libri tres. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1912 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Internet Archive), Seite 64.

Deklinierte Form[Bearbeiten]

Worttrennung:

a·ci·num

Grammatische Merkmale:

  • Akkusativ Singular des Substantivs acinus
acinum ist eine flektierte Form von acinus.
Alle weiteren Informationen findest du im Haupteintrag acinus.
Bitte nimm Ergänzungen deshalb auch nur dort vor.