acinaticius

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

acinaticius (Latein)[Bearbeiten]

Adjektiv[Bearbeiten]

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv acinātīcius acinātīcia acinātīcium
Komparativ
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:acinaticius

Nebenformen:

acinaticus

Worttrennung:

a·ci·na·ti·ci·us

Bedeutungen:

[1] spätlateinisch: aus getrockneten Weinbeeren

Herkunft:

Ableitung zu dem Substantiv acinus → la mit den Suffixen -atus → la und -icius → la[1]

Beispiele:

[1] „acinaticium plane vino continebitur.“ (Ulp. dig. 33,6,9)[2]
[1] „Et ideo procuranda sunt vina, quae singulariter fecunda nutrit Italia, ne qui externa debemus appetere, videamur propria non quaesisse. Comitis itaque patrimonii relatione declaratum est acinaticium, cui nomen ex acino est, enthecis aulicis fuisse tenuatum.“ (Cassiod. var. 12,4,2)[3]
[1] „Nigras vites omnino repudies nisi in prouinciis et eius generis quo acinaticium fieri consuevit.“ (Pallad. 1,6,9)[4]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „acinaticius“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 84.
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „acinaticius“ Seite 31.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „acinatici(us)“ Spalte 413.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „acinaticius“ Seite 31.
  2. Theodor Mommsen, Paul Krüger (Herausgeber): Corpus iuris civilis. stereotype 15. Auflage. Volumen Primum: Institutiones, Digesta, Weidmann, Berlin 1928 (Internet Archive), Seite 509.
  3. Magnus Aurelius Cassiodorus Senator: Opera. Pars 1: Variarum libri XII, De anima, Brepolis, Turnhout 1973 (Corpus Christanorum, Series Latina, Band XCVI), Seite 467–648.
  4. Palladius Rutilius Taurus Aemilianus; Robert H. Rodgers (Herausgeber): Opus agriculturae; De veterinaria medicina; De insitione. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1975 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 9.