abusor

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

abusor (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ abūsor abūsōrēs
Genitiv abūsōris abūsōrum
Dativ abūsōrī abūsōribus
Akkusativ abūsōrem abūsōrēs
Vokativ abūsor abūsōrēs
Ablativ abūsōre abūsōribus

Worttrennung:

ab·u·sor, Genitiv: ab·u·so·ris

Bedeutungen:

[1] spätlateinisch: Verschwender

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb abuti → la[1] mit dem Suffix -sor → la

Beispiele:

[1] „Pupillis enim vel maxime prodigis haec obiciuntur obprobria, perditorum hoc adulescentium speciale convicium est, ut abusores scilicet et incuriosi ac neglegentes rerum suarum esse dicantur.“ (Salv. gub. 8,4)[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „abusor“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 46.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „abusor“ Spalte 239.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „abusor“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 46.
  2. Salvianus presbyter Massiliensis: Libri qui supersunt. In: Karl Halm (Herausgeber): Auctores antiquissimi (= Monumenta Germaniae Historica). Tomus I, pars prior. Apud Weidmannos, Berlin 1877 (dMGH)., Seite 104.