abusive

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

abusive (Deutsch)[Bearbeiten]

Deklinierte Form[Bearbeiten]

Worttrennung:

ab·usi·ve

Aussprache:

IPA: [apʔuˈziːvə], [abuˈziːvə]
Hörbeispiele: Lautsprecherbild abusive (Info), Lautsprecherbild abusive (Info)
Reime: -iːvə

Grammatische Merkmale:

  • Nominativ Singular Femininum der starken Deklination des Positivs des Adjektivs abusiv
  • Akkusativ Singular Femininum der starken Deklination des Positivs des Adjektivs abusiv
  • Nominativ Plural alle Genera der starken Deklination des Positivs des Adjektivs abusiv
  • Akkusativ Plural alle Genera der starken Deklination des Positivs des Adjektivs abusiv
  • Nominativ Singular alle Genera der schwachen Deklination des Positivs des Adjektivs abusiv
  • Akkusativ Singular Femininum der schwachen Deklination des Positivs des Adjektivs abusiv
  • Akkusativ Singular Neutrum der schwachen Deklination des Positivs des Adjektivs abusiv
  • Nominativ Singular Femininum der gemischten Deklination des Positivs des Adjektivs abusiv
  • Akkusativ Singular Femininum der gemischten Deklination des Positivs des Adjektivs abusiv
abusive ist eine flektierte Form von abusiv.
Die gesamte Deklination findest du auf der Seite Flexion:abusiv.
Alle weiteren Informationen findest du im Haupteintrag abusiv.
Bitte nimm Ergänzungen deshalb auch nur dort vor.

abusive (Französisch)[Bearbeiten]

Deklinierte Form[Bearbeiten]

Worttrennung:

abu·si·ve

Aussprache:

IPA: [abyziv]
Hörbeispiele: Lautsprecherbild abusive (kanadisch) (Info)

Grammatische Merkmale:

  • Singular Femininum des Adjektivs abusif
abusive ist eine flektierte Form von abusif.
Alle weiteren Informationen findest du im Haupteintrag abusif.
Bitte nimm Ergänzungen deshalb auch nur dort vor.

abusive (Italienisch)[Bearbeiten]

Deklinierte Form[Bearbeiten]

Worttrennung:

abu·si·ve

Aussprache:

IPA: [abuˈziːve]
Hörbeispiele:

Grammatische Merkmale:

  • Plural Femininum des Adjektivs abusivo
abusive ist eine flektierte Form von abusivo.
Alle weiteren Informationen findest du im Haupteintrag abusivo.
Bitte nimm Ergänzungen deshalb auch nur dort vor.

abusive (Latein)[Bearbeiten]

Adverb[Bearbeiten]

Positiv Komparativ Superlativ
abūsīvē

Worttrennung:

ab·u·si·ve

Bedeutungen:

[1] uneigentlich, fälschlich, missbräuchlich; katachrestisch
[2] spätlateinisch: nicht wie gewöhnlich; ungewöhnlich

Herkunft:

Ableitung zu dem Adjektiv abusivus → la[1] mit dem Suffix -e → la[2]

Gegenwörter:

[1] proprie

Beispiele:

[1] „nam poetae solent abusive etiam in his rebus, quibus nomina sua sunt, vicinis potius uti, quod rarum in prorsa est.“ (Quint. 8,6,35)[3]
[1] „incipit esse quodam modo παρῳδή, quod nomen ductum a canticis ad aliorum similitudinem modulatis abusive etiam in versificationis ac sermonum imitatione servatur.“ (Quint. 9,2,35)[4]
[1] „non enim in causa testamentorum ad definitionem utique descendendum est, cum plerumque abusive loquantur nec propriis nominibus ac vocabulis semper utantur.“ (Marcell. dig. 32,69,1)[5]
[1] „Testamentum autem proprie illud dicitur, quod iure perfectum est: sed abusive testamenta ea quoque appellamus, quae falsa sunt vel iniusta vel irrita vel rupta: itemque inperfecta solemus testamenta dicere.“ (Ulp. dig. 29,3,2,1)[6]
[1] „‚Verberasse‘ dicitur abusive et qui pugnis ceciderit.“ (Ulp. dig. 47,10,15,40)[7]
[1] „Municiapem aut nativitas facit aut manumissio aut adoptio. Et proprie quidem municipes appellantur muneris participes, recepti in civitatem ut munera nobiscum facerent: sed nunc abusive municipes dicimus suae cuiusque civitatis cives, ut puta Campanos, Puteolanos.“ (Ulp. dig. 50,1,1,1)[8]
[2] „cum enim ut saepe discessurae partes levius concertarent, abusive incusso ariete, qui paulo ante erat admotus, sternitur residuis omnibus altior turris latere coctili firmissime structa, cuius ruina muri contiguum latus secum immani fragore protraxit.“ (Amm. 24,4,19)[9]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „abusive“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 45-46.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „abusive
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „abusiue“ Seite 18.
[1, 2] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „abusive“ Spalte 239.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „abusive“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 45.
  2. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „abusiue“ Seite 18.
  3. Marcus Fabius Quintilianus: Institutionis Oratoriae Libri XII. Edidit Ludwig Radermacher, addenda et corrigenda collegit et adiecit Vinzenz Buchheit. korrigierte, stereotype 1. Auflage. Pars secunda libros VII–XII continens, B. G. Teubner, Leipzig 1959 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 122.
  4. Marcus Fabius Quintilianus: Institutionis Oratoriae Libri XII. Edidit Ludwig Radermacher, addenda et corrigenda collegit et adiecit Vinzenz Buchheit. korrigierte, stereotype 1. Auflage. Pars secunda libros VII–XII continens, B. G. Teubner, Leipzig 1959 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 122.
  5. Theodor Mommsen, Paul Krüger (Herausgeber): Corpus iuris civilis. stereotype 15. Auflage. Volumen Primum: Institutiones, Digesta, Weidmann, Berlin 1928 (Internet Archive), Seite 494.
  6. Theodor Mommsen, Paul Krüger (Herausgeber): Corpus iuris civilis. stereotype 15. Auflage. Volumen Primum: Institutiones, Digesta, Weidmann, Berlin 1928 (Internet Archive), Seite 446.
  7. Theodor Mommsen, Paul Krüger (Herausgeber): Corpus iuris civilis. stereotype 15. Auflage. Volumen Primum: Institutiones, Digesta, Weidmann, Berlin 1928 (Internet Archive), Seite 446.
  8. Theodor Mommsen, Paul Krüger (Herausgeber): Corpus iuris civilis. stereotype 15. Auflage. Volumen Primum: Institutiones, Digesta, Weidmann, Berlin 1928 (Internet Archive), Seite 892.
  9. Ammianus Marcellinus; Wolfgang Seyfarth (Herausgeber): Rerum gestarum libri qui supersunt. stereotype 1. Auflage. Volumen II: Libri XXVI–XXXI, Teubner, Stuttgart/Leipzig 1999, ISBN 3-519-01977-9 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1978), Seite 339.