Zum Inhalt springen

absolutność

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

absolutność (Polnisch)

[Bearbeiten]
Singular Plural
Nominativ absolutność
Genitiv absolutności
Dativ absolutności
Akkusativ absolutność
Instrumental absolutnością
Lokativ absolutności
Vokativ absolutności

Worttrennung:

ab·so·lut·ność, kein Plural

Aussprache:

IPA: [apsɔˈlutnɔɕt͡ɕ]
Hörbeispiele: Lautsprecherbild absolutność (Info)

Bedeutungen:

[1] Philosophie: Absolutheit
[2] veraltet, Politik: Unabhängigkeit, Selbstbestimmung
[3] veraltet, übertragen: Eigenwille, Eigensinn

Sinnverwandte Wörter:

[1] bezwzględność, niezależność
[2] samowładność, samorządność
[3] samowolność, swawola

Gegenwörter:

[1] relatywność, względność

Beispiele:

[1]

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] absolutność prawdy

Übersetzungen

[Bearbeiten]
[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „absolutność
[1] Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0, Seite 6.
[1] Mirosław Bańko: Inny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–Ó, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-12826-7, Seite 3.
[1] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 18–19.
[1] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.), Seite 3.
[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „absolutność
[1, 2] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „absolutność“.
[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 4.
[2, 3] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 5.
[2] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807, „absolutność“, Seite 3.
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „absolutność