abscondite

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

abscondite (Latein)[Bearbeiten]

Adverb[Bearbeiten]

Positiv Komparativ Superlativ
absconditē

Worttrennung:

abs·con·di·te, keine Steigerung

Bedeutungen:

[1] versteckt, verborgen, heimlich
[2] übertragen: schwer zu verstehen; dunkel, verworren
[3] übertragen: tief, mit tiefem Sinn

Herkunft:

Ableitung zu dem Adjektiv absconditus → la[1]

Synonyme:

[1] absconse

Sinnverwandte Wörter:

[1] clam

Beispiele:

[1] „tulit itaque Iahel uxor Aber clavum tabernaculi adsumens pariter malleum et ingressa abscondite et cum silentio posuit supra tempus capitis eius clavum percussumque malleo defixit in cerebrum usque ad terram qui soporem morti socians defecit et mortuus est“ (Vulg. iud. 4, 21)[2]
[1] „tu enim fecisti abscondite ego vero faciam verbum istud in conspectu omnis Israhel et in conspectu solis“ (Vulg. II Sam. 12, 12)[3]
[1] „mittens autem rex Sedecias tulit eum et interrogavit in domo sua abscondite et dixit putasne est sermo a Domino et dixit Hieremias est et ait in manu regis Babylonis traderis“ (Vulg. Jer. 37, 16)[4]
[2] „Absoluta est, quae ipsa in se, non ut negotialis implicite et abscondite, sed patentius et expeditius recti et non recti quaestionem continet.“ (Cic. de inv. 2, 69)[5]
[3] „Itaque quamquam in eo sermone qui cum Torquato est habitus non remissi fuimus, tamen haec acrior est cum Stoicis parata contentio: quae enim de voluptate dicuntur, ea nec acutissime nec abscondite disseruntur; neque enim qui defendunt eam versuti in disserendo sunt nec qui contra dicunt causam difficilem repellunt.“ (Cic. de fin. 3, 2)[6]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1–3] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „abscondite“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 30.
[1, 2] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „abscondite

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „abscondite“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 30.
  2. Robert Weber, Roger Gryson (Herausgeber): Biblia Sacra Vulgata. 5. Auflage. Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 2007, Richter Kapitel 4, Vers 21 VUL
  3. Robert Weber, Roger Gryson (Herausgeber): Biblia Sacra Vulgata. 5. Auflage. Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 2007, 2. Buch Samuel Kapitel 12, Vers 12 VUL
  4. Robert Weber, Roger Gryson (Herausgeber): Biblia Sacra Vulgata. 5. Auflage. Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 2007, Jeremia Kapitel 37, Vers 16 VUL
  5. Marcus Tullius Cicero: Rhetorici libri qui vocantur de inventione. In: Eduard Ströbel (Herausgeber): Scripta quae manserunt omnia. stereotype 1. Auflage. Fasc. 2, B. G. Teubner, Stuttgart 1977, ISBN 3-519-01170-0 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1915), Seite 107.
  6. Marcus Tullius Cicero: De finibus bonorum et malorum. In: Claudio Moreschini (Herausgeber): Scripta quae manserunt omnia. stereotype 1. Auflage. Fasc. 43, K. G. Saur, München/Leipzig 2005, ISBN 3-598-71280-4 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 89.

Konjugierte Form[Bearbeiten]

Worttrennung:

abs·con·di·te

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Grammatische Merkmale:

  • 2. Person Plural Imperativ Präsens Aktiv des Verbs abscondere
abscondite ist eine flektierte Form von abscondere.
Alle weiteren Informationen findest du im Haupteintrag abscondere.
Bitte nimm Ergänzungen deshalb auch nur dort vor.