abrogatrix

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

abrogatrix (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, f[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ abrogātrīx abrogātrīcēs
Genitiv abrogātrīcis abrogātrīcum
Dativ abrogātrīcī abrogātrīcibus
Akkusativ abrogātrīcem abrogātrīcēs
Vokativ abrogātrīx abrogātrīcēs
Ablativ abrogātrīce abrogātrīcibus

Worttrennung:

ab·ro·ga·trix, Genitiv: ab·ro·ga·tri·cis

Bedeutungen:

[1] neulateinisch: Zerstörerin

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb abrogare → la mit dem Suffix -trix → la

Männliche Wortformen:

[1] abrogator

Beispiele:

[1] „tametsi fors et fortuna, cum in universum probitatis et aequitatis carnifex, dignitatisque et ordinis humanis in rebus abrogatrix atque deletrix: tum vero rationum philosophiae conturbatrix, quantumvis subductarum, interdumque disiectrix:“ (Budé De trans. Hell. 2)[1]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] René Hoven: Lexique de la prose latine de la Renaissance. Dictionary of Renaissance Latin from prose sources. 2., durchgesehene und vermehrte Auflage. Brill, Leiden/Boston 2006, ISBN 978-90-04-13984-8, Seite 2.

Quellen:

  1. Gulielmus Budaeus: Omnia opera. 1. Auflage. Tomus I: De studio litterarum recte instituendo, De Philologia, De contemptu rerum fortuitarum, De transitu Hellenismi ad Christianismum, Epistolae Latinae, Epistolae Graecae, Episcop, Basel 1557 (Google Books), Seite 188–189.