ablutor

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

ablutor (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ ablūtor ablūtōrēs
Genitiv ablūtōris ablūtōrum
Dativ ablūtōrī ablūtōribus
Akkusativ ablūtōrem ablūtōrēs
Vokativ ablūtor ablūtōrēs
Ablativ ablūtōre ablūtōribus

Worttrennung:

ab·lu·tor, Genitiv: ab·lu·to·ris

Bedeutungen:

[1] spätlateinisch: Abspüler, Abwascher

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb abluere → la[1] mit dem Suffix -tor → la

Beispiele:

[1] „Grandis Ioannes super omnes semine natos; / Cuius difficile poterimus dicere laudes: / Ablutor carnis, domini praecursor apertus, / Ablutor Christi, prior ipse renatus ab illo, / Foederis ille novi primus veterisque supremus, / Proque via vera prior hostia caesus obivit.“ (Tert. carm. adv. Marc. 3,219–224)[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „ablutor“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 21.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „ablutor“ Spalte 110.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „ablutor“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 21.
  2. Quintus Septimus Florens Tertullianus: Opera. Pars II: Opera montanistica, Brepolis, Turnholt 1954 (Corpus Christanorum, Series Latina), Seite 1440.