abietalis

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

abietalis (Latein)[Bearbeiten]

Adjektiv[Bearbeiten]

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv abietālis abietālis abietāle
Komparativ
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:abietalis

Worttrennung:

abie·ta·lis

Bedeutungen:

[1] spätlateinisch, Technik: aus dem Holz der Tanne; Tannenholz-, tannen

Herkunft:

Ableitung zu dem Substantiv abies → la mit dem Suffix -alis → la

Synonyme:

[1] abiegneus, abiegnus

Beispiele:

[1] „longa abiete: hasta abietali: nam arborem pro hasta posuit.“ (Serv. Aen. 11,667)[1]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „abietalis“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 18.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „abietalis“ Spalte 94.

Quellen:

  1. Servius Grammaticus; Georg Thilo, Hermann Hagen (Herausgeber): Servii Grammatici qui feruntur in Vergilii carmina commentarii. 1. Auflage. Vol. II: Aeneidos librorum VI–XII commentarii, B. G. Teubner, Leipzig 1884 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Internet Archive), Seite 555.