abecadlarz

abecadlarz (Polnisch)

Substantiv, m

	Singular	Plural
Nominativ	abecadlarz	abecadlarze
Genitiv	abecadlarza	abecadlarzy abecadlarzów
Dativ	abecadlarzowi	abecadlarzom
Akkusativ	abecadlarza	abecadlarzy abecadlarzów
Instrumental	abecadlarzem	abecadlarzami
Lokativ	abecadlarzu	abecadlarzach
Vokativ	abecadlarzu	abecadlarze

Nebenformen:

abiecadlarz, abecedariusz

Worttrennung:

a·be·ca·dlarz, Plural: a·be·ca·dla·rze

Aussprache:

IPA: [abɛˈt͡sadlaʃ], Plural: [abɛt͡saˈdlaʒɛ]

Hörbeispiele:  abecadlarz ^(Info), Plural: —

Bedeutungen:

[1] veraltet: Abecedarier, Abcdarier, Abecedarius, Abcdarius, Abc-Schütze

[2] veraltet, übertragen: Neuling, Novize, Anfänger

[3] veraltet, abwertend: Lehrer

Synonyme:

[3] nauczyciel

Weibliche Wortformen:

[1, 2] abecadlarka

Beispiele:

[1]

[3] „— Jak Boga kocham, tak wyzwę abecadlarza na pojedynek! — krzyknął.
 — Dobrze! — pochwycił nauczyciel — przypomnę sobie fechtunek na burmistrzowskiej skórze…“

Wortbildungen:

[1] abecedlarski

Übersetzungen

 [1] veraltet: Abecedarier, Abcdarier, Abecedarius, Abcdarius, Abc-Schütze

Deutsch: Abecedarier m, Abcdarier m, Abecedarius m, Abcdarius m, Abc-Schütze m

 [2] veraltet, übertragen: Neuling, Novize, Anfänger

Deutsch: Neuling m, Novize m, Anfänger m

 [3] veraltet, abwertend: Lehrer

Deutsch: Lehrer m

Referenzen und weiterführende Informationen:

[3] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „abecadlarz“

[3] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969)  „abecadlarz“

[1, 2] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat) , Seite 2.

[2] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat) , „abecedarjusz“ Seite 4.

[1] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807 , „abecadlarz“, Seite 2.

Quellen:

Substantiv, m

	Singular	Plural
Nominativ	abecadlarz	abecadlarze
Genitiv	abecadlarza	abecadlarzy abecadlarzów
Dativ	abecadlarzowi	abecadlarzom
Akkusativ	abecadlarz	abecadlarzy
Instrumental	abecadlarzem	abecadlarze
Lokativ	abecadlarzu	abecadlarzach
Vokativ	abecadlarzu	abecadlarze

Worttrennung:

a·be·ca·dlarz, Plural: a·be·ca·dla·rze

Aussprache:

IPA: [abɛˈt͡sadlaʃ], Plural: [abɛt͡saˈdlaʒɛ]

Hörbeispiele: —, Plural: —

Bedeutungen:

[1] veraltet: alphabetisches Verzeichnis, Register, Index

Synonyme:

[1] indeks, skorowidz

Beispiele:

[1]

Übersetzungen

 [1] veraltet: alphabetisches Verzeichnis, Register, Index

Deutsch: Verzeichnis n, Register n, Index m

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat) , Seite 2.

[1] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat) , „abecedarjusz“ Seite 4.

Ähnliche Wörter:

abecedariusz, abecadlnik