abacista
Zur Navigation springen
Zur Suche springen
abacista (Latein )[Bearbeiten]
Substantiv, m[Bearbeiten]
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | abacista | abacistae |
Genitiv | abacistae | abacistārum |
Dativ | abacistae | abacistīs |
Akkusativ | abacistam | abacistās |
Vokativ | abacista | abacistae |
Ablativ | abacistā | abacistīs |
Worttrennung:
- aba·cis·ta, Plural: aba·cis·tae
Aussprache:
- IPA: […]
- — Hörbeispiele:
Bedeutungen:
- [1] mittellateinisch, Mathematik: Rechenmeister, Arithmetiker
Herkunft:
- Ableitung zu dem Substantiv abacus → la
Beispiele:
- [1] „Abacum certe primus a Sarracenis rapiens, regulas dedit quae a sudantibus abacistis vix intelliguntur.“ (Ex Willelmi Gestis regum Angl. Lib. II, 167)[1]
- [1] „Linguis omnium loquar nec tante cedis modum verbis assequar, quia numerum occisorum non aliter scire potes, quam si arenas maris aut celi stellas miseris in calculum; super quo, si vacat algoristas consule sive abacistas, quos calculandi agitat sollercia.“ (Ex Vincentii Chronicae Polonorum Libro III, 14)[2]
Übersetzungen[Bearbeiten]
|
|
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Jan Frederik Niermeyer, Co van de Kieft: Mediae latinitatis lexicon minus. Lexique latin médiéval–français/anglais, A Medieval Latin–French/English Dicitonary. 1. Auflage. E. J. Brill, Leiden 1976, ISBN 90-04-04794-8 , Seite 1.
- ↑ Georg Heinrich Pertz (Herausgeber): Scriptores. In: Monumenta Germaniae Historica. Inde ab anno Christi quingentesimo usque ad annum millesimum et quingentesimum. Tomus X, Aulicus Hahnianus, Hannover 1852 (dMGH) , Seite 461.
- ↑ Societas Aperiendis Fontibus Rerum Germanicarum Medii Aevi (Herausgeber): Scriptores. In: Monumenta Germaniae Historica. Inde ab anno Christi quingentesimo usque ad annum millesimum et quingentesimum. Tomus XXIX, Aulicus Hahnianus, Hannover 1892 (dMGH) , Seite 489.