abłaucha

abłaucha (Polnisch)

Substantiv, f

	Singular	Plural
Nominativ	abłaucha	abłauchy
Genitiv	abłauchy	abłauch
Dativ	abłausze	abłauchom
Akkusativ	abłauchę	abłauchy
Instrumental	abłauchą	abłauchami
Lokativ	abłausze	abłauchach
Vokativ	abłaucho	abłauchy

Worttrennung:

ab·ła·u·cha, Plural: ab·ła·u·chy

Aussprache:

IPA: [abwaˈuxa], Plural: [abwaˈuxɨ]

Hörbeispiele: —, Plural: —

Bedeutungen:

[1] veraltet, regional (Litauen): Wintermütze mit Ohrenschützern aus Fuchsfell

Herkunft:

Entlehnung aus dem weißrussischen аблаух (ablauch^☆) ^→ be

Oberbegriffe:

[1] czapka

Beispiele:

[1]

Übersetzungen

 [1] veraltet, regional (Litauen): Wintermütze mit Ohrenschützern aus Fuchsfell

Deutsch:

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat) , Seite 3.

[1] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat) , Seite 4.

Quellen: