Flexion:vorbehandeln

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

vorbehandeln (Konjugation) (Deutsch)

   zurück zu vorbehandeln

Infinitive und Partizipien

(nichterweiterte) Infinitive
Infinitiv Präsens Infinitiv Perfekt
Aktiv vorbehandeln vorbehandelt haben
Vorgangspassiv vorbehandelt werden vorbehandelt worden sein
Zustandspassiv vorbehandelt sein vorbehandelt gewesen sein
erweiterte Infinitive
Aktiv vorzubehandeln vorbehandelt zu haben
Vorgangspassiv vorbehandelt zu werden vorbehandelt worden zu sein
Zustandspassiv vorbehandelt zu sein vorbehandelt gewesen zu sein
Partizipien
Präsens Aktiv Perfekt Passiv Gerundivum
nur attributive Verwendung
vorbehandelnd vorbehandelt vorzubehandelnder,
vorzubehandelnde,
vorzubehandelndes …
Flexion der Verbaladjektive
Flexion:vorbehandelnd Flexion:vorbehandelt Flexion:Gerundivum

Finite Formen

Imperativ
Imperative
Präsens Aktiv Präsens Vorgangspassiv Präsens Zustandspassiv Perfekt Aktiv Perfekt Vorgangspassiv Perfekt Zustandspassiv
2. Person Singular behandle vor!
behandel vor!
behandele vor!
ungebräuchlich: habe vorbehandelt!
2. Person Plural behandelt vor! ungebräuchlich: habt vorbehandelt!
Höflichkeitsform behandeln Sie vor! ungebräuchlich: haben Sie vorbehandelt!
Indikativ und Konjunktiv
Präsens
Aktiv Vorgangspassiv Zustandspassiv
Hauptsatzkonjugation Nebensatzkonjugation
Person Indikativ Konjunktiv I Indikativ Konjunktiv I Indikativ Konjunktiv I Indikativ Konjunktiv I
1. Person Singular ich behandle vor,
ich behandel vor,
ich behandele vor
ich behandele vor,
ich behandle vor
ich vorbehandle,
ich vorbehandel,
ich vorbehandele
ich vorbehandele,
ich vorbehandle
2. Person Singular du behandelst vor du behandelst vor,
du behandlest vor
du vorbehandelst du vorbehandelst,
du vorbehandlest
3. Person Singular er/sie/es behandelt vor er/sie/es behandele vor,
er/sie/es behandle vor
er/sie/es vorbehandelt er/sie/es vorbehandele,
er/sie/es vorbehandle
er/sie/es wird vorbehandelt er/sie/es werde vorbehandelt er/sie/es ist vorbehandelt er/sie/es sei vorbehandelt
1. Person Plural wir behandeln vor wir behandeln vor wir vorbehandeln wir vorbehandeln
2. Person Plural ihr behandelt vor ihr behandelt vor,
ihr behandlet vor
ihr vorbehandelt ihr vorbehandelt,
ihr vorbehandlet
3. Person Plural sie behandeln vor sie behandeln vor sie vorbehandeln sie vorbehandeln sie werden vorbehandelt sie werden vorbehandelt sie sind vorbehandelt sie seien vorbehandelt
Präteritum
Aktiv Vorgangspassiv Zustandspassiv
Hauptsatzkonjugation Nebensatzkonjugation
Person Indikativ Konjunktiv II Indikativ Konjunktiv II Indikativ Konjunktiv II Indikativ Konjunktiv II
1. Person Singular ich behandelte vor ich behandelte vor ich vorbehandelte ich vorbehandelte
2. Person Singular du behandeltest vor du behandeltest vor du vorbehandeltest du vorbehandeltest
3. Person Singular er/sie/es behandelte vor er/sie/es behandelte vor er/sie/es vorbehandelte er/sie/es vorbehandelte er/sie/es wurde vorbehandelt er/sie/es würde vorbehandelt er/sie/es war vorbehandelt er/sie/es wäre vorbehandelt
1. Person Plural wir behandelten vor wir behandelten vor wir vorbehandelten wir vorbehandelten
2. Person Plural ihr behandeltet vor ihr behandeltet vor ihr vorbehandeltet ihr vorbehandeltet
3. Person Plural sie behandelten vor sie behandelten vor sie vorbehandelten sie vorbehandelten sie wurden vorbehandelt sie würden vorbehandelt sie waren vorbehandelt sie wären vorbehandelt
Perfekt
Aktiv Vorgangspassiv Zustandspassiv
Person Indikativ Konjunktiv I Indikativ Konjunktiv I Indikativ Konjunktiv I
1. Person Singular ich habe vorbehandelt ich habe vorbehandelt
2. Person Singular du hast vorbehandelt du habest vorbehandelt
3. Person Singular er/sie/es hat vorbehandelt er/sie/es habe vorbehandelt er/sie/es ist vorbehandelt worden er/sie/es sei vorbehandelt worden er/sie/es ist vorbehandelt gewesen er/sie/es sei vorbehandelt gewesen
1. Person Plural wir haben vorbehandelt wir haben vorbehandelt
2. Person Plural ihr habt vorbehandelt ihr habet vorbehandelt
3. Person Plural sie haben vorbehandelt sie haben vorbehandelt sie sind vorbehandelt worden sie seien vorbehandelt worden sie sind vorbehandelt gewesen sie seien vorbehandelt gewesen
Plusquamperfekt
Aktiv Vorgangspassiv Zustandspassiv
Person Indikativ Konjunktiv II Indikativ Konjunktiv II Indikativ Konjunktiv II
1. Person Singular ich hatte vorbehandelt ich hätte vorbehandelt
2. Person Singular du hattest vorbehandelt du hättest vorbehandelt
3. Person Singular er/sie/es hatte vorbehandelt er/sie/es hätte vorbehandelt er/sie/es war vorbehandelt worden er/sie/es wäre vorbehandelt worden er/sie/es war vorbehandelt gewesen er/sie/es wäre vorbehandelt gewesen
1. Person Plural wir hatten vorbehandelt wir hätten vorbehandelt
2. Person Plural ihr hattet vorbehandelt ihr hättet vorbehandelt
3. Person Plural sie hatten vorbehandelt sie hätten vorbehandelt sie waren vorbehandelt worden sie wären vorbehandelt worden sie waren vorbehandelt gewesen sie wären vorbehandelt gewesen
Futur I
Aktiv Vorgangspassiv Zustandspassiv
Person Indikativ Konjunktiv I Konjunktiv II Indikativ Konjunktiv I Konjunktiv II Indikativ Konjunktiv I Konjunktiv II
1. Person Singular ich werde vorbehandeln ich werde vorbehandeln ich würde vorbehandeln
2. Person Singular du wirst vorbehandeln du werdest vorbehandeln du würdest vorbehandeln
3. Person Singular er/sie/es wird vorbehandeln er/sie/es werde vorbehandeln er/sie/es würde vorbehandeln er/sie/es wird vorbehandelt werden er/sie/es werde vorbehandelt werden er/sie/es würde vorbehandelt werden er/sie/es wird vorbehandelt sein er/sie/es werde vorbehandelt sein er/sie/es würde vorbehandelt sein
1. Person Plural wir werden vorbehandeln wir werden vorbehandeln wir würden vorbehandeln
2. Person Plural ihr werdet vorbehandeln ihr werdet vorbehandeln ihr würdet vorbehandeln
3. Person Plural sie werden vorbehandeln sie werden vorbehandeln sie würden vorbehandeln sie werden vorbehandelt werden sie werden vorbehandelt werden sie würden vorbehandelt werden sie werden vorbehandelt sein sie werden vorbehandelt sein sie würden vorbehandelt sein
Futur II
Aktiv Vorgangspassiv Zustandspassiv
Person Indikativ Konjunktiv I Konjunktiv II Indikativ Konjunktiv I Konjunktiv II Indikativ Konjunktiv I Konjunktiv II
1. Person Singular ich werde vorbehandelt haben ich werde vorbehandelt haben ich würde vorbehandelt haben
2. Person Singular du wirst vorbehandelt haben du werdest vorbehandelt haben du würdest vorbehandelt haben
3. Person Singular er/sie/es wird vorbehandelt haben er/sie/es werde vorbehandelt haben er/sie/es würde vorbehandelt haben er/sie/es wird vorbehandelt worden sein er/sie/es werde vorbehandelt worden sein er/sie/es würde vorbehandelt worden sein er/sie/es wird vorbehandelt gewesen sein er/sie/es werde vorbehandelt gewesen sein er/sie/es würde vorbehandelt gewesen sein
1. Person Plural wir werden vorbehandelt haben wir werden vorbehandelt haben wir würden vorbehandelt haben
2. Person Plural ihr werdet vorbehandelt haben ihr werdet vorbehandelt haben ihr würdet vorbehandelt haben
3. Person Plural sie werden vorbehandelt haben sie werden vorbehandelt haben sie würden vorbehandelt haben sie werden vorbehandelt worden sein sie werden vorbehandelt worden sein sie würden vorbehandelt worden sein sie werden vorbehandelt gewesen sein sie werden vorbehandelt gewesen sein sie würden vorbehandelt gewesen sein