Flexion:urdhëror

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

urdhëror (Deklination) (Albanisch)[Bearbeiten]

Flexion des Adjektivs urdhëror:

  • ohne Substantiv:
Kasus m f m f
Singular Plural
Nominativ urdhëror urdhërore urdhërorë urdhërore
Genitiv
e/i//
urdhëror urdhërore urdhërorë urdhërore
Dativ urdhëror urdhërore urdhërorë urdhërore
Akkusativ urdhëror urdhërore urdhërorë urdhërore
Ablativ
prej
urdhëror urdhërore urdhërorë urdhërore
Lokativ (optional)
nga
urdhëror urdhërore urdhërorë urdhërore
  • mit f Substantiv:
Kasus (Substantiv unbestimmt) (Substantiv bestimmt) (Substantiv unbestimmt) (Substantiv bestimmt)
Singular Plural
Nominativ (një) f-Substantiv urdhërore f-Substantiv urdhërore f-Substantiv urdhërore f-Substantiv urdhërore
Genitiv
e/i//
(një) f-Substantiv urdhërore f-Substantiv urdhërore f-Substantiv urdhërore f-Substantiv urdhërore
Dativ (një) f-Substantiv urdhërore f-Substantiv urdhërore f-Substantiv urdhërore f-Substantiv urdhërore
Akkusativ (një) f-Substantiv urdhërore f-Substantiv urdhërore f-Substantiv urdhërore f-Substantiv urdhërore
Ablativ
prej
(një) f-Substantiv urdhërore f-Substantiv urdhërore f-Substantiv urdhërore f-Substantiv urdhërore
Lokativ (optional)
nga
(një) f-Substantiv urdhërore f-Substantiv urdhërore f-Substantiv urdhërore f-Substantiv urdhërore
  • mit m Substantiv:
Kasus (Substantiv unbestimmt) (Substantiv bestimmt) (Substantiv unbestimmt) (Substantiv bestimmt)
Singular Plural
Nominativ (një) m-Substantiv urdhëror m-Substantiv urdhëror m-Substantiv urdhërorë m-Substantiv urdhërorë
Genitiv
e/i//
(një) m-Substantiv urdhëror m-Substantiv urdhëror m-Substantiv urdhërorë m-Substantiv urdhërorë
Dativ (një) m-Substantiv urdhëror m-Substantiv urdhëror m-Substantiv urdhërorë m-Substantiv urdhërorë
Akkusativ (një) m-Substantiv urdhëror m-Substantiv urdhëror m-Substantiv urdhërorë m-Substantiv urdhërorë
Ablativ
prej
(një) m-Substantiv urdhëror m-Substantiv urdhëror m-Substantiv urdhërorë m-Substantiv urdhërorë
Lokativ (optional)
nga
(një) m-Substantiv urdhëror m-Substantiv urdhëror m-Substantiv urdhërorë m-Substantiv urdhërorë
[*] fjalorthi.com: „urdhëror