Flexion:transportare

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

trānsportāre (Konjugation) (Latein)

zurück zu transportare


Infinite Formen

Infinitive
Infinitiv Präsens Infinitiv Perfekt Infinitiv Futur
Aktiv trānsportāre trānsportāvisse trānsportātūrum, -am, -um esse
Passiv trānsportārī trānsportātum, -am, -um esse trānsportātum īrī
Partizipien
Präsens Aktiv Perfekt Passiv Futur Aktiv
trānsportāns trānsportātus, -a, -um trānsportātūrus, -a, -um
Gerundium, Gerundivum, Supina
Gerundium Gerundivum Supinum I Supinum II
trānsportandī trānsportandus, -a, -um trānsportātum trānsportātū


Finite Formen

Imperativ
Person Präsens Futur
Aktiv Passiv Aktiv Passiv
Sg. 2. Pers. trānsportā! trānsportāre! trānsportātō! trānsportātor!
Sg. 3. Pers. trānsportātō! trānsportātor!
Pl. 2. Pers. trānsportāte! trānsportāminī! trānsportātōte!
Pl. 3. Pers. trānsportantō! trānsportantor!


Indikativ und Konjunktiv
Präsens
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. trānsportō trānsportem trānsportor trānsporter
Sg. 2. Pers. trānsportās trānsportēs trānsportāris trānsportēris
Sg. 3. Pers. trānsportat trānsportet trānsportātur trānsportētur
Pl. 1. Pers. trānsportāmus trānsportēmus trānsportāmur trānsportēmur
Pl. 2. Pers. trānsportātis trānsportētis trānsportāminī trānsportēminī
Pl. 3. Pers. trānsportant trānsportent trānsportantur trānsportentur
Text
Imperfekt
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. trānsportābam trānsportārem trānsportābar trānsportārer
Sg. 2. Pers. trānsportābās trānsportārēs trānsportābāris trānsportārēris
Sg. 3. Pers. trānsportābat trānsportāret trānsportābātur trānsportārētur
Pl. 1. Pers. trānsportābāmus trānsportārēmus trānsportābāmur trānsportārēmur
Pl. 2. Pers. trānsportābātis trānsportārētis trānsportābāminī trānsportārēminī
Pl. 3. Pers. trānsportābant trānsportārent trānsportābantur trānsportārentur
Text
Futur I
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. trānsportābō trānsportābor
Sg. 2. Pers. trānsportābis trānsportāberis
Sg. 3. Pers. trānsportābit trānsportābitur
Pl. 1. Pers. trānsportābimus trānsportābimur
Pl. 2. Pers. trānsportābitis trānsportābiminī
Pl. 3. Pers. trānsportābunt trānsportābuntur
Text
Perfekt
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. trānsportāvī trānsportāverim trānsportātus, -a, -um sum trānsportātus, -a, -um sim
Sg. 2. Pers. trānsportāvistī trānsportāveris trānsportātus, -a, -um es trānsportātus, -a, -um sīs
Sg. 3. Pers. trānsportāvit trānsportāverit trānsportātus, -a, -um est trānsportātus, -a, -um sit
Pl. 1. Pers. trānsportāvimus trānsportāverimus trānsportātī, -ae, -a sumus trānsportātī, -ae, -a sīmus
Pl. 2. Pers. trānsportāvistis trānsportāveritis trānsportātī, -ae, -a estis trānsportātī, -ae, -a sītis
Pl. 3. Pers. trānsportāvērunt trānsportāverint trānsportātī, -ae, -a sunt trānsportātī, -ae, -a sint
Text
Plusquamperfekt
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. trānsportāveram trānsportāvissem trānsportātus, -a, -um eram trānsportātus, -a, -um essem
Sg. 2. Pers. trānsportāverās trānsportāvissēs trānsportātus, -a, -um erās trānsportātus, -a, -um essēs
Sg. 3. Pers. trānsportāverat trānsportāvisset trānsportātus, -a, -um erat trānsportātus, -a, -um esset
Pl. 1. Pers. trānsportāverāmus trānsportāvissēmus trānsportātī, -ae, -a erāmus trānsportātī, -ae, -a essēmus
Pl. 2. Pers. trānsportāverātis trānsportāvissētis trānsportātī, -ae, -a erātis trānsportātī, -ae, -a essētis
Pl. 3. Pers. trānsportāverant trānsportāvissent trānsportātī, -ae, -a erant trānsportātī, -ae, -a essent
Text
Futur II
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. trānsportāverō trānsportātus, -a, -um erō
Sg. 2. Pers. trānsportāveris trānsportātus, -a, -um eris
Sg. 3. Pers. trānsportāverit trānsportātus, -a, -um erit
Pl. 1. Pers. trānsportāverimus trānsportātī, -ae, -a erimus
Pl. 2. Pers. trānsportāveritis trānsportātī, -ae, -a eritis
Pl. 3. Pers. trānsportāverint trānsportātī, -ae, -a erunt