Flexion:nařídit

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

nařídit (Konjugation) (Tschechisch)[Bearbeiten]

< nařídit

Indikativ
způsob oznamovací
Imperativ
způsob rozkazovací
Person Futur
čas budoucí
Präteritum
čas minulý
Maskulinum Femininum Neutrum
belebt unbelebt
ich
nařídím nařídil jsem nařídila jsem nařídilo jsem
du
ty
nařídíš nařídil jsi nařídila jsi nařídilo jsi nařiď
Sie
Vy
nařídíte nařídil jste nařídila jste nařídilo jste nařiďte
er/sie/es
on/ona/ono
nařídí nařídil nařídila nařídilo
wir
my
nařídíme nařídili jsme nařídily jsme nařídila jsme nařiďme
ihr
vy
nařídíte nařídili jste nařídily jste nařídila jste nařiďte
sie
oni/ony/ona
nařídí nařídili nařídily nařídily nařídila
Konditional
podmiňovací způsob
Person Futur
čas budoucí
Präteritum
čas minulý
Maskulinum Femininum Neutrum Maskulinum Femininum Neutrum
belebt unbelebt belebt unbelebt
ich
nařídil bych nařídila bych nařídilo bych byl bych nařídil byla bych nařídila bylo bych nařídilo
du
ty
nařídil bys nařídila bys nařídilo bys byl bys nařídil byla bys nařídila bylo bys nařídilo
Sie
Vy
nařídil byste nařídila byste nařídilo byste byl byste nařídil byla byste nařídila bylo byste nařídilo
er/sie/es
on/ona/ono
nařídil by nařídila by nařídilo by byl by nařídil byla by nařídila bylo by nařídilo
wir
my
nařídili bychom nařídily bychom nařídila bychom byli bychom nařídili byly bychom nařídily byla bychom nařídila
ihr
vy
nařídili byste nařídily byste nařídila byste byli byste nařídili byly byste nařídily byla byste nařídila
sie
oni/ony/ona
nařídili by nařídily by nařídily by nařídila by byli by nařídili byly by nařídily byly by nařídily byla by nařídila
Partizip
příčestí
Numerus Aktiv (Perfekt)
činné (minulé)
Passiv
trpné
Maskulinum Femininum Neutrum Maskulinum Femininum Neutrum
belebt unbelebt belebt unbelebt
Singular nařídil nařídila nařídilo nařízen nařízena nařízeno
Plural nařídili nařídily nařídily nařídila nařízeny nařízeny nařízena
Transgressiv Präsens
přechodník přítomný
Transgressiv Präteritum
přechodník minulý
Numerus Maskulinum Femininum Maskulinum Femininum
Singular nařídiv nařídivši
Plural nařídivše
Infinitiv Verbaladjektiv
zpřídavnělá příčestí
Verbalsubstantiv
verbální substantivum
nařídit nařízení