Flexion:kalfatern

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

kalfatern (Konjugation) (Deutsch)

   zurück zu kalfatern

Infinitive und Partizipien

(nichterweiterte) Infinitive
Infinitiv Präsens Infinitiv Perfekt
Aktiv kalfatern kalfatert haben
Vorgangspassiv kalfatert werden kalfatert worden sein
Zustandspassiv kalfatert sein kalfatert gewesen sein
erweiterte Infinitive
Aktiv zu kalfatern kalfatert zu haben
Vorgangspassiv kalfatert zu werden kalfatert worden zu sein
Zustandspassiv kalfatert zu sein kalfatert gewesen zu sein
Partizipien
Präsens Aktiv Perfekt Passiv Gerundivum
nur attributive Verwendung
kalfaternd kalfatert zu kalfaternder,
zu kalfaternde,
zu kalfaterndes …
Flexion der Verbaladjektive
Flexion:kalfaternd Flexion:kalfatert Flexion:Gerundivum

Finite Formen

Imperativ
Imperative
Präsens Aktiv Präsens Vorgangspassiv Präsens Zustandspassiv Perfekt Aktiv Perfekt Vorgangspassiv Perfekt Zustandspassiv
2. Person Singular kalfater!
kalfatere!
kalfatre!
ungebräuchlich: habe kalfatert!
2. Person Plural kalfatert! ungebräuchlich: habt kalfatert!
Höflichkeitsform kalfatern Sie! ungebräuchlich: haben Sie kalfatert!
Indikativ und Konjunktiv
Präsens
Aktiv Vorgangspassiv Zustandspassiv
Person Indikativ Konjunktiv I Indikativ Konjunktiv I Indikativ Konjunktiv I
1. Person Singular ich kalfater,
ich kalfatere,
ich kalfatre
ich kalfatere,
ich kalfatre
2. Person Singular du kalfaterst du kalfaterst
3. Person Singular er/sie/es kalfatert er/sie/es kalfatere,
er/sie/es kalfatre
er/sie/es wird kalfatert er/sie/es werde kalfatert er/sie/es ist kalfatert er/sie/es sei kalfatert
1. Person Plural wir kalfatern wir kalfatern
2. Person Plural ihr kalfatert ihr kalfatert
3. Person Plural sie kalfatern sie kalfatern sie werden kalfatert sie werden kalfatert sie sind kalfatert sie seien kalfatert
Präteritum
Aktiv Vorgangspassiv Zustandspassiv
Person Indikativ Konjunktiv II Indikativ Konjunktiv II Indikativ Konjunktiv II
1. Person Singular ich kalfaterte ich kalfaterte
2. Person Singular du kalfatertest du kalfatertest
3. Person Singular er/sie/es kalfaterte er/sie/es kalfaterte er/sie/es wurde kalfatert er/sie/es würde kalfatert er/sie/es war kalfatert er/sie/es wäre kalfatert
1. Person Plural wir kalfaterten wir kalfaterten
2. Person Plural ihr kalfatertet ihr kalfatertet
3. Person Plural sie kalfaterten sie kalfaterten sie wurden kalfatert sie würden kalfatert sie waren kalfatert sie wären kalfatert
Perfekt
Aktiv Vorgangspassiv Zustandspassiv
Person Indikativ Konjunktiv I Indikativ Konjunktiv I Indikativ Konjunktiv I
1. Person Singular ich habe kalfatert ich habe kalfatert
2. Person Singular du hast kalfatert du habest kalfatert
3. Person Singular er/sie/es hat kalfatert er/sie/es habe kalfatert er/sie/es ist kalfatert worden er/sie/es sei kalfatert worden er/sie/es ist kalfatert gewesen er/sie/es sei kalfatert gewesen
1. Person Plural wir haben kalfatert wir haben kalfatert
2. Person Plural ihr habt kalfatert ihr habet kalfatert
3. Person Plural sie haben kalfatert sie haben kalfatert sie sind kalfatert worden sie seien kalfatert worden sie sind kalfatert gewesen sie seien kalfatert gewesen
Plusquamperfekt
Aktiv Vorgangspassiv Zustandspassiv
Person Indikativ Konjunktiv II Indikativ Konjunktiv II Indikativ Konjunktiv II
1. Person Singular ich hatte kalfatert ich hätte kalfatert
2. Person Singular du hattest kalfatert du hättest kalfatert
3. Person Singular er/sie/es hatte kalfatert er/sie/es hätte kalfatert er/sie/es war kalfatert worden er/sie/es wäre kalfatert worden er/sie/es war kalfatert gewesen er/sie/es wäre kalfatert gewesen
1. Person Plural wir hatten kalfatert wir hätten kalfatert
2. Person Plural ihr hattet kalfatert ihr hättet kalfatert
3. Person Plural sie hatten kalfatert sie hätten kalfatert sie waren kalfatert worden sie wären kalfatert worden sie waren kalfatert gewesen sie wären kalfatert gewesen
Futur I
Aktiv Vorgangspassiv Zustandspassiv
Person Indikativ Konjunktiv I Konjunktiv II Indikativ Konjunktiv I Konjunktiv II Indikativ Konjunktiv I Konjunktiv II
1. Person Singular ich werde kalfatern ich werde kalfatern ich würde kalfatern
2. Person Singular du wirst kalfatern du werdest kalfatern du würdest kalfatern
3. Person Singular er/sie/es wird kalfatern er/sie/es werde kalfatern er/sie/es würde kalfatern er/sie/es wird kalfatert werden er/sie/es werde kalfatert werden er/sie/es würde kalfatert werden er/sie/es wird kalfatert sein er/sie/es werde kalfatert sein er/sie/es würde kalfatert sein
1. Person Plural wir werden kalfatern wir werden kalfatern wir würden kalfatern
2. Person Plural ihr werdet kalfatern ihr werdet kalfatern ihr würdet kalfatern
3. Person Plural sie werden kalfatern sie werden kalfatern sie würden kalfatern sie werden kalfatert werden sie werden kalfatert werden sie würden kalfatert werden sie werden kalfatert sein sie werden kalfatert sein sie würden kalfatert sein
Futur II
Aktiv Vorgangspassiv Zustandspassiv
Person Indikativ Konjunktiv I Konjunktiv II Indikativ Konjunktiv I Konjunktiv II Indikativ Konjunktiv I Konjunktiv II
1. Person Singular ich werde kalfatert haben ich werde kalfatert haben ich würde kalfatert haben
2. Person Singular du wirst kalfatert haben du werdest kalfatert haben du würdest kalfatert haben
3. Person Singular er/sie/es wird kalfatert haben er/sie/es werde kalfatert haben er/sie/es würde kalfatert haben er/sie/es wird kalfatert worden sein er/sie/es werde kalfatert worden sein er/sie/es würde kalfatert worden sein er/sie/es wird kalfatert gewesen sein er/sie/es werde kalfatert gewesen sein er/sie/es würde kalfatert gewesen sein
1. Person Plural wir werden kalfatert haben wir werden kalfatert haben wir würden kalfatert haben
2. Person Plural ihr werdet kalfatert haben ihr werdet kalfatert haben ihr würdet kalfatert haben
3. Person Plural sie werden kalfatert haben sie werden kalfatert haben sie würden kalfatert haben sie werden kalfatert worden sein sie werden kalfatert worden sein sie würden kalfatert worden sein sie werden kalfatert gewesen sein sie werden kalfatert gewesen sein sie würden kalfatert gewesen sein