Flexion:ermangelnd

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

ermangelnd (Deklination) (Deutsch)[Bearbeiten]

← ermangelnd

Positiv

Starke Deklination
  Singular Plural
Maskulinum Femininum Neutrum
Artikel Wortform Artikel Wortform Artikel Wortform Artikel Wortform
Nominativ
ermangelnder
ermangelnde
ermangelndes
ermangelnde
Genitiv
ermangelnden
ermangelnder
ermangelnden
ermangelnder
Dativ
ermangelndem
ermangelnder
ermangelndem
ermangelnden
Akkusativ
ermangelnden
ermangelnde
ermangelndes
ermangelnde
Schwache Deklination
Singular Plural
Maskulinum Femininum Neutrum
Artikel Wortform Artikel Wortform Artikel Wortform Artikel Wortform
Nominativ der ermangelnde die ermangelnde das ermangelnde die ermangelnden
Genitiv des ermangelnden der ermangelnden des ermangelnden der ermangelnden
Dativ dem ermangelnden der ermangelnden dem ermangelnden den ermangelnden
Akkusativ den ermangelnden die ermangelnde das ermangelnde die ermangelnden
Gemischte Deklination
Singular Plural
Maskulinum Femininum Neutrum
Artikel Wortform Artikel Wortform Artikel Wortform Artikel Wortform
Nominativ ein ermangelnder eine ermangelnde ein ermangelndes (keine) ermangelnden
Genitiv eines ermangelnden einer ermangelnden eines ermangelnden (keiner) ermangelnden
Dativ einem ermangelnden einer ermangelnden einem ermangelnden (keinen) ermangelnden
Akkusativ einen ermangelnden eine ermangelnde ein ermangelndes (keine) ermangelnden
Prädikativ
Singular Plural
Maskulinum Femininum Neutrum
er ist ermangelnd sie ist ermangelnd es ist ermangelnd sie sind ermangelnd