Flexion:calculare

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

calculare (Konjugation) (Latein)

zurück zu calculare


Infinite Formen

Infinitive
Infinitiv Präsens Infinitiv Perfekt Infinitiv Futur
Aktiv calculāre calculāvisse calculātūrum, -am, -um esse
Passiv calculārī calculātum, -am, -um esse calculātum īrī
Partizipien
Präsens Aktiv Perfekt Passiv Futur Aktiv
calculāns calculātus, -a, -um calculātūrus, -a, -um
Gerundium, Gerundivum, Supina
Gerundium Gerundivum Supinum I Supinum II
calculandī calculandus, -a, -um calculātum calculātū


Finite Formen

Imperativ
Person Präsens Futur
Aktiv Passiv Aktiv Passiv
Sg. 2. Pers. calculā! calculāre! calculātō! calculātor!
Sg. 3. Pers. calculātō! calculātor!
Pl. 2. Pers. calculāte! calculāminī! calculātōte!
Pl. 3. Pers. calculantō! calculantor!


Indikativ und Konjunktiv
Präsens
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. calculō calculem calculor calculer
Sg. 2. Pers. calculās calculēs calculāris calculēris
Sg. 3. Pers. calculat calculet calculātur calculētur
Pl. 1. Pers. calculāmus calculēmus calculāmur calculēmur
Pl. 2. Pers. calculātis calculētis calculāminī calculēminī
Pl. 3. Pers. calculant calculent calculantur calculentur
Text
Imperfekt
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. calculābam calculārem calculābar calculārer
Sg. 2. Pers. calculābās calculārēs calculābāris calculārēris
Sg. 3. Pers. calculābat calculāret calculābātur calculārētur
Pl. 1. Pers. calculābāmus calculārēmus calculābāmur calculārēmur
Pl. 2. Pers. calculābātis calculārētis calculābāminī calculārēminī
Pl. 3. Pers. calculābant calculārent calculābantur calculārentur
Text
Futur I
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. calculābō calculābor
Sg. 2. Pers. calculābis calculāberis
Sg. 3. Pers. calculābit calculābitur
Pl. 1. Pers. calculābimus calculābimur
Pl. 2. Pers. calculābitis calculābiminī
Pl. 3. Pers. calculābunt calculābuntur
Text
Perfekt
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. calculāvī calculāverim calculātus, -a, -um sum calculātus, -a, -um sim
Sg. 2. Pers. calculāvistī calculāveris calculātus, -a, -um es calculātus, -a, -um sīs
Sg. 3. Pers. calculāvit calculāverit calculātus, -a, -um est calculātus, -a, -um sit
Pl. 1. Pers. calculāvimus calculāverimus calculātī, -ae, -a sumus calculātī, -ae, -a sīmus
Pl. 2. Pers. calculāvistis calculāveritis calculātī, -ae, -a estis calculātī, -ae, -a sītis
Pl. 3. Pers. calculāvērunt calculāverint calculātī, -ae, -a sunt calculātī, -ae, -a sint
Text
Plusquamperfekt
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. calculāveram calculāvissem calculātus, -a, -um eram calculātus, -a, -um essem
Sg. 2. Pers. calculāverās calculāvissēs calculātus, -a, -um erās calculātus, -a, -um essēs
Sg. 3. Pers. calculāverat calculāvisset calculātus, -a, -um erat calculātus, -a, -um esset
Pl. 1. Pers. calculāverāmus calculāvissēmus calculātī, -ae, -a erāmus calculātī, -ae, -a essēmus
Pl. 2. Pers. calculāverātis calculāvissētis calculātī, -ae, -a erātis calculātī, -ae, -a essētis
Pl. 3. Pers. calculāverant calculāvissent calculātī, -ae, -a erant calculātī, -ae, -a essent
Text
Futur II
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. calculāverō calculātus, -a, -um erō
Sg. 2. Pers. calculāveris calculātus, -a, -um eris
Sg. 3. Pers. calculāverit calculātus, -a, -um erit
Pl. 1. Pers. calculāverimus calculātī, -ae, -a erimus
Pl. 2. Pers. calculāveritis calculātī, -ae, -a eritis
Pl. 3. Pers. calculāverint calculātī, -ae, -a erunt