Flexion:bereedern

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

bereedern (Konjugation) (Deutsch)

   zurück zu bereedern

Infinitive und Partizipien

(nichterweiterte) Infinitive
Infinitiv Präsens Infinitiv Perfekt
Aktiv bereedern bereedert haben
Vorgangspassiv bereedert werden bereedert worden sein
Zustandspassiv bereedert sein bereedert gewesen sein
erweiterte Infinitive
Aktiv zu bereedern bereedert zu haben
Vorgangspassiv bereedert zu werden bereedert worden zu sein
Zustandspassiv bereedert zu sein bereedert gewesen zu sein
Partizipien
Präsens Aktiv Perfekt Passiv Gerundivum
nur attributive Verwendung
bereedernd bereedert zu bereedernder,
zu bereedernde,
zu bereederndes …
Flexion der Verbaladjektive
Flexion:bereedernd Flexion:bereedert Flexion:Gerundivum

Finite Formen

Imperativ
Imperative
Präsens Aktiv Präsens Vorgangspassiv Präsens Zustandspassiv Perfekt Aktiv Perfekt Vorgangspassiv Perfekt Zustandspassiv
2. Person Singular bereeder!
bereedere!
bereedre!
ungebräuchlich: habe bereedert!
2. Person Plural bereedert! ungebräuchlich: habt bereedert!
Höflichkeitsform bereedern Sie! ungebräuchlich: haben Sie bereedert!
Indikativ und Konjunktiv
Präsens
Aktiv Vorgangspassiv Zustandspassiv
Person Indikativ Konjunktiv I Indikativ Konjunktiv I Indikativ Konjunktiv I
1. Person Singular ich bereeder,
ich bereedere,
ich bereedre
ich bereedere,
ich bereedre
2. Person Singular du bereederst du bereederst
3. Person Singular er/sie/es bereedert er/sie/es bereedere,
er/sie/es bereedre
er/sie/es wird bereedert er/sie/es werde bereedert er/sie/es ist bereedert er/sie/es sei bereedert
1. Person Plural wir bereedern wir bereedern
2. Person Plural ihr bereedert ihr bereedert
3. Person Plural sie bereedern sie bereedern sie werden bereedert sie werden bereedert sie sind bereedert sie seien bereedert
Präteritum
Aktiv Vorgangspassiv Zustandspassiv
Person Indikativ Konjunktiv II Indikativ Konjunktiv II Indikativ Konjunktiv II
1. Person Singular ich bereederte ich bereederte
2. Person Singular du bereedertest du bereedertest
3. Person Singular er/sie/es bereederte er/sie/es bereederte er/sie/es wurde bereedert er/sie/es würde bereedert er/sie/es war bereedert er/sie/es wäre bereedert
1. Person Plural wir bereederten wir bereederten
2. Person Plural ihr bereedertet ihr bereedertet
3. Person Plural sie bereederten sie bereederten sie wurden bereedert sie würden bereedert sie waren bereedert sie wären bereedert
Perfekt
Aktiv Vorgangspassiv Zustandspassiv
Person Indikativ Konjunktiv I Indikativ Konjunktiv I Indikativ Konjunktiv I
1. Person Singular ich habe bereedert ich habe bereedert
2. Person Singular du hast bereedert du habest bereedert
3. Person Singular er/sie/es hat bereedert er/sie/es habe bereedert er/sie/es ist bereedert worden er/sie/es sei bereedert worden er/sie/es ist bereedert gewesen er/sie/es sei bereedert gewesen
1. Person Plural wir haben bereedert wir haben bereedert
2. Person Plural ihr habt bereedert ihr habet bereedert
3. Person Plural sie haben bereedert sie haben bereedert sie sind bereedert worden sie seien bereedert worden sie sind bereedert gewesen sie seien bereedert gewesen
Plusquamperfekt
Aktiv Vorgangspassiv Zustandspassiv
Person Indikativ Konjunktiv II Indikativ Konjunktiv II Indikativ Konjunktiv II
1. Person Singular ich hatte bereedert ich hätte bereedert
2. Person Singular du hattest bereedert du hättest bereedert
3. Person Singular er/sie/es hatte bereedert er/sie/es hätte bereedert er/sie/es war bereedert worden er/sie/es wäre bereedert worden er/sie/es war bereedert gewesen er/sie/es wäre bereedert gewesen
1. Person Plural wir hatten bereedert wir hätten bereedert
2. Person Plural ihr hattet bereedert ihr hättet bereedert
3. Person Plural sie hatten bereedert sie hätten bereedert sie waren bereedert worden sie wären bereedert worden sie waren bereedert gewesen sie wären bereedert gewesen
Futur I
Aktiv Vorgangspassiv Zustandspassiv
Person Indikativ Konjunktiv I Konjunktiv II Indikativ Konjunktiv I Konjunktiv II Indikativ Konjunktiv I Konjunktiv II
1. Person Singular ich werde bereedern ich werde bereedern ich würde bereedern
2. Person Singular du wirst bereedern du werdest bereedern du würdest bereedern
3. Person Singular er/sie/es wird bereedern er/sie/es werde bereedern er/sie/es würde bereedern er/sie/es wird bereedert werden er/sie/es werde bereedert werden er/sie/es würde bereedert werden er/sie/es wird bereedert sein er/sie/es werde bereedert sein er/sie/es würde bereedert sein
1. Person Plural wir werden bereedern wir werden bereedern wir würden bereedern
2. Person Plural ihr werdet bereedern ihr werdet bereedern ihr würdet bereedern
3. Person Plural sie werden bereedern sie werden bereedern sie würden bereedern sie werden bereedert werden sie werden bereedert werden sie würden bereedert werden sie werden bereedert sein sie werden bereedert sein sie würden bereedert sein
Futur II
Aktiv Vorgangspassiv Zustandspassiv
Person Indikativ Konjunktiv I Konjunktiv II Indikativ Konjunktiv I Konjunktiv II Indikativ Konjunktiv I Konjunktiv II
1. Person Singular ich werde bereedert haben ich werde bereedert haben ich würde bereedert haben
2. Person Singular du wirst bereedert haben du werdest bereedert haben du würdest bereedert haben
3. Person Singular er/sie/es wird bereedert haben er/sie/es werde bereedert haben er/sie/es würde bereedert haben er/sie/es wird bereedert worden sein er/sie/es werde bereedert worden sein er/sie/es würde bereedert worden sein er/sie/es wird bereedert gewesen sein er/sie/es werde bereedert gewesen sein er/sie/es würde bereedert gewesen sein
1. Person Plural wir werden bereedert haben wir werden bereedert haben wir würden bereedert haben
2. Person Plural ihr werdet bereedert haben ihr werdet bereedert haben ihr würdet bereedert haben
3. Person Plural sie werden bereedert haben sie werden bereedert haben sie würden bereedert haben sie werden bereedert worden sein sie werden bereedert worden sein sie würden bereedert worden sein sie werden bereedert gewesen sein sie werden bereedert gewesen sein sie würden bereedert gewesen sein