Flexion:audire

audīre (Latein)

zurück zu audire

Infinite Formen

Infinitive
	Infinitiv Präsens	Infinitiv Perfekt	Infinitiv Futur
Aktiv	audīre	audīvisse	audītūrum, -am, -um esse
Passiv	audīrī	audītum, -am, -um esse	audītum īrī
Partizipien
	Präsens Aktiv	Perfekt Passiv	Futur Aktiv
	audiēns	audītus, -a, -um	audītūrus, -a, -um
Gerundium, Gerundivum, Supina
Gerundium	Gerundivum	Supinum I	Supinum II
audiendī	audiendus, -a, -um	audītum	audītū

Finite Formen

Imperativ

Person	Präsens		Futur
	Aktiv	Passiv	Aktiv	Passiv
Sg. 2. Pers.	audī!	audīre!	audītō!	audītor!
Sg. 3. Pers.			audītō!	audītor!
Pl. 2. Pers.	audīte!	audīminī!	audītōte!
Pl. 3. Pers.			audiuntō!	audiuntor!

Indikativ und Konjunktiv

Präsens
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	audiō	audiam	audior	audiar
Sg. 2. Pers.	audīs	audiās	audīris	audiāris
Sg. 3. Pers.	audit	audiat	audītur	audiātur
Pl. 1. Pers.	audīmus	audiāmus	audīmur	audiāmur
Pl. 2. Pers.	audītis	audiātis	audīmini	audiāminī
Pl. 3. Pers.	audiunt	audiant	audiuntur	audiantur
Text
Imperfekt
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	audiēbam	audīrem	audiēbar	audīrer
Sg. 2. Pers.	audiēbās	audīrēs	audiēbāris	audīrēris
Sg. 3. Pers.	audiēbat	audīret	audiēbātur	audīrētur
Pl. 1. Pers.	audiēbāmus	audīrēmus	audiēbāmur	audīrēmur
Pl. 2. Pers.	audiēbātis	audīrētis	audiēbāminī	audīrēminī
Pl. 3. Pers.	audiēbant	audīrent	audiēbantur	audīrentur
Text
Futur I
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	audiam		audiar
Sg. 2. Pers.	audiēs		audiēris
Sg. 3. Pers.	audiet		audiētur
Pl. 1. Pers.	audiēmus		audiēmur
Pl. 2. Pers.	audiētis		audiēminī
Pl. 3. Pers.	audient		audientur
Text
Perfekt
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	audīvī	audīverim	audītus, -a, -um sum	audītus, -a, -um sim
Sg. 2. Pers.	audīvistī	audīveris	audītus, -a, -um es	audītus, -a, -um sīs
Sg. 3. Pers.	audīvit	audīverit	audītus, -a, -um est	audītus, -a, -um sit
Pl. 1. Pers.	audīvimus	audīverimus	audītī, -ae, -a sumus	audītī, -ae, -a sīmus
Pl. 2. Pers.	audīvistis	audīveritis	audītī, -ae, -a estis	audītī, -ae, -a sītis
Pl. 3. Pers.	audīvērunt	audīverint	audītī, -ae, -a sunt	audītī, -ae, -a sint
Text
Plusquamperfekt
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	audīveram	audīvissem	audītus, -a, -um eram	audītus, -a, -um essem
Sg. 2. Pers.	audīverās	audīvissēs	audītus, -a, -um erās	audītus, -a, -um essēs
Sg. 3. Pers.	audīverat	audīvisset	audītus, -a, -um erat	audītus, -a, -um esset
Pl. 1. Pers.	audīverāmus	audīvissēmus	audītī, -ae, -a erāmus	audītī, -ae, -a essēmus
Pl. 2. Pers.	audīverātis	audīvissētis	audītī, -ae, -a erātis	audītī, -ae, -a essētis
Pl. 3. Pers.	audīverant	audīvissent	audītī, -ae, -a erant	audītī, -ae, -a essent
Text
Futur II
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	audīverō		audītus, -a, -um erō
Sg. 2. Pers.	audīveris		audītus, -a, -um eris
Sg. 3. Pers.	audīverit		audītus, -a, -um erit
Pl. 1. Pers.	audīverimus		audītī, -ae, -a erimus
Pl. 2. Pers.	audīveritis		audītī, -ae, -a eritis
Pl. 3. Pers.	audīverint		audītī, -ae, -a erunt