Flexion:aperire
aperire (Konjugation) (Latein)
zurück zu aperire
Infinite Formen
| Infinitive | |||
|---|---|---|---|
| Infinitiv Präsens | Infinitiv Perfekt | Infinitiv Futur | |
| Aktiv | aperīre | aperuisse | apertūrum, -am, -um esse |
| Passiv | aperīrī | apertum, -am, -um esse | apertum īrī |
| Partizipien | |||
| Präsens Aktiv | Perfekt Passiv | Futur Aktiv | |
| aperiēns | apertus, -a, -um | apertūrus, -a, -um | |
| Gerundium, Gerundivum, Supina | |||
| Gerundium | Gerundivum | Supinum I | Supinum II |
| aperiendī | aperiendus, -a, -um | apertum | apertū |
Finite Formen
Imperativ
| Person | Präsens | Futur | ||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | Aktiv | Passiv | |
| Sg. 2. Pers. | aperī! | aperīre! | aperītō! | aperītor! |
| Sg. 3. Pers. | aperītō! | aperītor! | ||
| Pl. 2. Pers. | aperīte! | aperīminī! | aperītōte! | |
| Pl. 3. Pers. | aperiuntō! | aperiuntor! | ||
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens | ||||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | aperiō | aperiam | aperior | aperiar |
| Sg. 2. Pers. | aperīs | aperiās | aperīris | aperiāris |
| Sg. 3. Pers. | aperit | aperiat | aperītur | aperiātur |
| Pl. 1. Pers. | aperīmus | aperiāmus | aperīmur | aperiāmur |
| Pl. 2. Pers. | aperītis | aperiātis | aperīmini | aperiāminī |
| Pl. 3. Pers. | aperiunt | aperiant | aperiuntur | aperiantur |
| Text | ||||
| Imperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | aperiēbam | aperīrem | aperiēbar | aperīrer |
| Sg. 2. Pers. | aperiēbās | aperīrēs | aperiēbāris | aperīrēris |
| Sg. 3. Pers. | aperiēbat | aperīret | aperiēbātur | aperīrētur |
| Pl. 1. Pers. | aperiēbāmus | aperīrēmus | aperiēbāmur | aperīrēmur |
| Pl. 2. Pers. | aperiēbātis | aperīrētis | aperiēbāminī | aperīrēminī |
| Pl. 3. Pers. | aperiēbant | aperīrent | aperiēbantur | aperīrentur |
| Text | ||||
| Futur I | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | aperiam | aperiar | ||
| Sg. 2. Pers. | aperiēs | aperiēris | ||
| Sg. 3. Pers. | aperiet | aperiētur | ||
| Pl. 1. Pers. | aperiēmus | aperiēmur | ||
| Pl. 2. Pers. | aperiētis | aperiēminī | ||
| Pl. 3. Pers. | aperient | aperientur | ||
| Text | ||||
| Perfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | aperuī | aperuerim | apertus, -a, -um sum | apertus, -a, -um sim |
| Sg. 2. Pers. | aperuistī | aperueris | apertus, -a, -um es | apertus, -a, -um sīs |
| Sg. 3. Pers. | aperuit | aperuerit | apertus, -a, -um est | apertus, -a, -um sit |
| Pl. 1. Pers. | aperuimus | aperuerimus | apertī, -ae, -a sumus | apertī, -ae, -a sīmus |
| Pl. 2. Pers. | aperuistis | aperueritis | apertī, -ae, -a estis | apertī, -ae, -a sītis |
| Pl. 3. Pers. | aperuērunt | aperuerint | apertī, -ae, -a sunt | apertī, -ae, -a sint |
| Text | ||||
| Plusquamperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | aperueram | aperuissem | apertus, -a, -um eram | apertus, -a, -um essem |
| Sg. 2. Pers. | aperuerās | aperuissēs | apertus, -a, -um erās | apertus, -a, -um essēs |
| Sg. 3. Pers. | aperuerat | aperuisset | apertus, -a, -um erat | apertus, -a, -um esset |
| Pl. 1. Pers. | aperuerāmus | aperuissēmus | apertī, -ae, -a erāmus | apertī, -ae, -a essēmus |
| Pl. 2. Pers. | aperuerātis | aperuissētis | apertī, -ae, -a erātis | apertī, -ae, -a essētis |
| Pl. 3. Pers. | aperuerant | aperuissent | apertī, -ae, -a erant | apertī, -ae, -a essent |
| Text | ||||
| Futur II | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | aperuerō | apertus, -a, -um erō | ||
| Sg. 2. Pers. | aperueris | apertus, -a, -um eris | ||
| Sg. 3. Pers. | aperuerit | apertus, -a, -um erit | ||
| Pl. 1. Pers. | aperuerimus | apertī, -ae, -a erimus | ||
| Pl. 2. Pers. | aperueritis | apertī, -ae, -a eritis | ||
| Pl. 3. Pers. | aperuerint | apertī, -ae, -a erunt | ||