Flexion:anmerken

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

anmerken (Konjugation) (Deutsch)

   zurück zu anmerken

Infinitive und Partizipien

(nichterweiterte) Infinitive
Infinitiv Präsens Infinitiv Perfekt
Aktiv anmerken angemerkt haben
Vorgangspassiv
Zustandspassiv
erweiterte Infinitive
Aktiv anzumerken angemerkt zu haben
Vorgangspassiv
Zustandspassiv
Partizipien
Präsens Aktiv Perfekt Passiv Gerundivum
nur attributive Verwendung
anmerkend angemerkt anzumerkender,
anzumerkende,
anzumerkendes …
Flexion der Verbaladjektive
Flexion:anmerkend Flexion:angemerkt Flexion:Gerundivum

Finite Formen

Imperativ
Imperative
Präsens Aktiv Präsens Vorgangspassiv Präsens Zustandspassiv Perfekt Aktiv Perfekt Vorgangspassiv Perfekt Zustandspassiv
2. Person Singular merk an!
merke an!
ungebräuchlich: habe angemerkt!
2. Person Plural merkt an! ungebräuchlich: habt angemerkt!
Höflichkeitsform merken Sie an! ungebräuchlich: haben Sie angemerkt!
Indikativ und Konjunktiv
Präsens
Aktiv Vorgangspassiv Zustandspassiv
Hauptsatzkonjugation Nebensatzkonjugation
Person Indikativ Konjunktiv I Indikativ Konjunktiv I Indikativ Konjunktiv I Indikativ Konjunktiv I
1. Person Singular ich merke an ich merke an ich anmerke ich anmerke
2. Person Singular du merkst an du merkest an du anmerkst du anmerkest
3. Person Singular er/sie/es merkt an er/sie/es merke an er/sie/es anmerkt er/sie/es anmerke es wird angemerkt es werde angemerkt es ist angemerkt es sei angemerkt
1. Person Plural wir merken an wir merken an wir anmerken wir anmerken
2. Person Plural ihr merkt an ihr merket an ihr anmerkt ihr anmerket
3. Person Plural sie merken an sie merken an sie anmerken sie anmerken
Präteritum
Aktiv Vorgangspassiv Zustandspassiv
Hauptsatzkonjugation Nebensatzkonjugation
Person Indikativ Konjunktiv II Indikativ Konjunktiv II Indikativ Konjunktiv II Indikativ Konjunktiv II
1. Person Singular ich merkte an ich merkte an ich anmerkte ich anmerkte
2. Person Singular du merktest an du merktest an du anmerktest du anmerktest
3. Person Singular er/sie/es merkte an er/sie/es merkte an er/sie/es anmerkte er/sie/es anmerkte es wurde angemerkt es würde angemerkt es war angemerkt es wäre angemerkt
1. Person Plural wir merkten an wir merkten an wir anmerkten wir anmerkten
2. Person Plural ihr merktet an ihr merktet an ihr anmerktet ihr anmerktet
3. Person Plural sie merkten an sie merkten an sie anmerkten sie anmerkten
Perfekt
Aktiv Vorgangspassiv Zustandspassiv
Person Indikativ Konjunktiv I Indikativ Konjunktiv I Indikativ Konjunktiv I
1. Person Singular ich habe angemerkt ich habe angemerkt
2. Person Singular du hast angemerkt du habest angemerkt
3. Person Singular er/sie/es hat angemerkt er/sie/es habe angemerkt es ist angemerkt worden es sei angemerkt worden es ist angemerkt gewesen es sei angemerkt gewesen
1. Person Plural wir haben angemerkt wir haben angemerkt
2. Person Plural ihr habt angemerkt ihr habet angemerkt
3. Person Plural sie haben angemerkt sie haben angemerkt
Plusquamperfekt
Aktiv Vorgangspassiv Zustandspassiv
Person Indikativ Konjunktiv II Indikativ Konjunktiv II Indikativ Konjunktiv II
1. Person Singular ich hatte angemerkt ich hätte angemerkt
2. Person Singular du hattest angemerkt du hättest angemerkt
3. Person Singular er/sie/es hatte angemerkt er/sie/es hätte angemerkt es war angemerkt worden es wäre angemerkt worden es war angemerkt gewesen es wäre angemerkt gewesen
1. Person Plural wir hatten angemerkt wir hätten angemerkt
2. Person Plural ihr hattet angemerkt ihr hättet angemerkt
3. Person Plural sie hatten angemerkt sie hätten angemerkt
Futur I
Aktiv Vorgangspassiv Zustandspassiv
Person Indikativ Konjunktiv I Konjunktiv II Indikativ Konjunktiv I Konjunktiv II Indikativ Konjunktiv I Konjunktiv II
1. Person Singular ich werde anmerken ich werde anmerken ich würde anmerken
2. Person Singular du wirst anmerken du werdest anmerken du würdest anmerken
3. Person Singular er/sie/es wird anmerken er/sie/es werde anmerken er/sie/es würde anmerken es wird angemerkt werden es werde angemerkt werden es würde angemerkt werden es wird angemerkt sein es werde angemerkt sein es würde angemerkt sein
1. Person Plural wir werden anmerken wir werden anmerken wir würden anmerken
2. Person Plural ihr werdet anmerken ihr werdet anmerken ihr würdet anmerken
3. Person Plural sie werden anmerken sie werden anmerken sie würden anmerken
Futur II
Aktiv Vorgangspassiv Zustandspassiv
Person Indikativ Konjunktiv I Konjunktiv II Indikativ Konjunktiv I Konjunktiv II Indikativ Konjunktiv I Konjunktiv II
1. Person Singular ich werde angemerkt haben ich werde angemerkt haben ich würde angemerkt haben
2. Person Singular du wirst angemerkt haben du werdest angemerkt haben du würdest angemerkt haben
3. Person Singular er/sie/es wird angemerkt haben er/sie/es werde angemerkt haben er/sie/es würde angemerkt haben es wird angemerkt worden sein es werde angemerkt worden sein es würde angemerkt worden sein es wird angemerkt gewesen sein es werde angemerkt gewesen sein es würde angemerkt gewesen sein
1. Person Plural wir werden angemerkt haben wir werden angemerkt haben wir würden angemerkt haben
2. Person Plural ihr werdet angemerkt haben ihr werdet angemerkt haben ihr würdet angemerkt haben
3. Person Plural sie werden angemerkt haben sie werden angemerkt haben sie würden angemerkt haben