Flexion:addecimare
addecimare (Konjugation) (Latein)
zurück zu addecimare
Infinite Formen
| Infinitive | |||
|---|---|---|---|
| Infinitiv Präsens | Infinitiv Perfekt | Infinitiv Futur | |
| Aktiv | addecimāre | addecimāvisse | addecimātūrum, -am, -um esse |
| Passiv | addecimārī | addecimātum, -am, -um esse | addecimātum īrī |
| Partizipien | |||
| Präsens Aktiv | Perfekt Passiv | Futur Aktiv | |
| addecimāns | addecimātus, -a, -um | addecimātūrus, -a, -um | |
| Gerundium, Gerundivum, Supina | |||
| Gerundium | Gerundivum | Supinum I | Supinum II |
| addecimandī | addecimandus, -a, -um | addecimātum | addecimātū |
Finite Formen
Imperativ
| Person | Präsens | Futur | ||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | Aktiv | Passiv | |
| Sg. 2. Pers. | addecimā! | addecimāre! | addecimātō! | addecimātor! |
| Sg. 3. Pers. | addecimātō! | addecimātor! | ||
| Pl. 2. Pers. | addecimāte! | addecimāminī! | addecimātōte! | |
| Pl. 3. Pers. | addecimantō! | addecimantor! | ||
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens | ||||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | addecimō | addecimem | addecimor | addecimer |
| Sg. 2. Pers. | addecimās | addecimēs | addecimāris | addecimēris |
| Sg. 3. Pers. | addecimat | addecimet | addecimātur | addecimētur |
| Pl. 1. Pers. | addecimāmus | addecimēmus | addecimāmur | addecimēmur |
| Pl. 2. Pers. | addecimātis | addecimētis | addecimāminī | addecimēminī |
| Pl. 3. Pers. | addecimant | addeciment | addecimantur | addecimentur |
| Text | ||||
| Imperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | addecimābam | addecimārem | addecimābar | addecimārer |
| Sg. 2. Pers. | addecimābās | addecimārēs | addecimābāris | addecimārēris |
| Sg. 3. Pers. | addecimābat | addecimāret | addecimābātur | addecimārētur |
| Pl. 1. Pers. | addecimābāmus | addecimārēmus | addecimābāmur | addecimārēmur |
| Pl. 2. Pers. | addecimābātis | addecimārētis | addecimābāminī | addecimārēminī |
| Pl. 3. Pers. | addecimābant | addecimārent | addecimābantur | addecimārentur |
| Text | ||||
| Futur I | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | addecimābō | addecimābor | ||
| Sg. 2. Pers. | addecimābis | addecimāberis | ||
| Sg. 3. Pers. | addecimābit | addecimābitur | ||
| Pl. 1. Pers. | addecimābimus | addecimābimur | ||
| Pl. 2. Pers. | addecimābitis | addecimābiminī | ||
| Pl. 3. Pers. | addecimābunt | addecimābuntur | ||
| Text | ||||
| Perfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | addecimāvī | addecimāverim | addecimātus, -a, -um sum | addecimātus, -a, -um sim |
| Sg. 2. Pers. | addecimāvistī | addecimāveris | addecimātus, -a, -um es | addecimātus, -a, -um sīs |
| Sg. 3. Pers. | addecimāvit | addecimāverit | addecimātus, -a, -um est | addecimātus, -a, -um sit |
| Pl. 1. Pers. | addecimāvimus | addecimāverimus | addecimātī, -ae, -a sumus | addecimātī, -ae, -a sīmus |
| Pl. 2. Pers. | addecimāvistis | addecimāveritis | addecimātī, -ae, -a estis | addecimātī, -ae, -a sītis |
| Pl. 3. Pers. | addecimāvērunt | addecimāverint | addecimātī, -ae, -a sunt | addecimātī, -ae, -a sint |
| Text | ||||
| Plusquamperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | addecimāveram | addecimāvissem | addecimātus, -a, -um eram | addecimātus, -a, -um essem |
| Sg. 2. Pers. | addecimāverās | addecimāvissēs | addecimātus, -a, -um erās | addecimātus, -a, -um essēs |
| Sg. 3. Pers. | addecimāverat | addecimāvisset | addecimātus, -a, -um erat | addecimātus, -a, -um esset |
| Pl. 1. Pers. | addecimāverāmus | addecimāvissēmus | addecimātī, -ae, -a erāmus | addecimātī, -ae, -a essēmus |
| Pl. 2. Pers. | addecimāverātis | addecimāvissētis | addecimātī, -ae, -a erātis | addecimātī, -ae, -a essētis |
| Pl. 3. Pers. | addecimāverant | addecimāvissent | addecimātī, -ae, -a erant | addecimātī, -ae, -a essent |
| Text | ||||
| Futur II | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | addecimāverō | addecimātus, -a, -um erō | ||
| Sg. 2. Pers. | addecimāveris | addecimātus, -a, -um eris | ||
| Sg. 3. Pers. | addecimāverit | addecimātus, -a, -um erit | ||
| Pl. 1. Pers. | addecimāverimus | addecimātī, -ae, -a erimus | ||
| Pl. 2. Pers. | addecimāveritis | addecimātī, -ae, -a eritis | ||
| Pl. 3. Pers. | addecimāverint | addecimātī, -ae, -a erunt | ||